Sakin denebilecek bir muhitte yaşamama rağmen ayda yılda bir duyduğumdur.
Sesinden değil ama silahın kendisinden korkarım, duyduğum vakit kendimi duvarın arkasına atarım.
şuan duyduğum, gün boyunca da ara ara duyduğum sestir. askeriye var da arka tarafta, atış çalışıyorlar. beni de alsalardı, onu da öğreneydik. duya duya artık ürkmediğim sestir. *
