erken yaşlarda mecburen iş hayatına atılan bir kişi olarak yarı zamanlı katıldığım önerme. şartlar gerektiriyorsa çalışmak zorunda kalır insan. ailevi sorumlulukları yüklenmek meselesi.
illaki 4 yıllık bir üni bitirip diplamalı olup 4-5 milyar maaşla başlamak da vardı. lakin insan kendini yetiştirirse, çalışırken işinin hakkını verirse iyi yerlere gelir buna inananlardanım.
sonuçta hayat herkese adil davranmıyor gibi gözüksede ne istediğini bilen ve çalışkan insanlar mutlaka gemisini yüzdüren kaptan olabilirler. çok iyi yerlere gelen insanlar hayatta hep sıfırdan başlayan insanlardır.
bi iki gün önce etrylerinde akademisyen olduğunu iddia eden yazarın hedeleri. iki gün içinde iş hayatında ciddi anlamda değişiklikler yapmış olsa gerek.
Yapılacak en büyük hatalardan biridir. ivedilikle vazgeçilmeli ve sefil de olsa öğrencilik hayatına devam edilmelidir. Çünkü inanın iş hayatı daha sefil.