çok büyük bir risk almıştır. kararlı haykırışında sonuna kadar gitmeli, asla yumuşamamalıdır, aksi takdirde sonraki günleri eskisinden de ezik ve onur kırıcı geçecektir. ama, eğer tavrında sert ve tutarlı olursa etrafı da olumlu yönde, ona göre konum değiştirecektir.
--spoiler--
" Çaresiz kaldığım zamanlarda gider,bir taş ustası bulur,onu seyrederim.Adam belki yüz kez vurur taşa.Ama değil kırmak,küçücük bir çatlak bile oluşturmaz.Sonra birden,yüzbirincide taş ikiye ayrılıverir.iste o zaman anlarım ki; taşı ikiye bölen o son vuruş değil,ondan öncekilerdir."Jacob Riis
--spoiler--
artık işte bişeylerin canına tak ettiği ve söylediği anlamlı cümledir ! sonuçta efendi bi insana bunu dedirten işe ancak bu kelime söylenir . saygı duyuyorum fazlasıyla.
Karşısındakinin son damlayı taşırdığına delalet eder. Sürekli küfreden küfür ettiğinde değil az küfür eden efendi biri ettiğinde geri adım atıp korkacaksın. Ben bunu bilir bunu derim.
Not: Tecrübeye sabit vesselam.
Efendilikle alakası var mıdır bilmiyorum ama lisede çok sessiz sakin biriydim. Kimseye bulaşmaz, herkesle iyi geçinmeye çalışırdım. Ama bu eziklikten kaynaklı olmadı hiçbir zaman. Haklı olduğumda her zaman hakkımı arar kendimi ezidrmezdim ama sessiz, sakin ve düşünerek hareket ettiğim için haksız durumada kolay kolay düşmezdim. Bu yüzden benimle arkadaş olmayan ama aynı ortamda bulunduğum kişiler genelde beni eline vur ekmeğini al zannederlerdi. Yada ben öyle düşündüklerini sanardım. Tabi arkadaşlarım bunun böyle olmadığını bilirlerdi.
Neyse masa tenisi oynuyoruz bir beden dersinde. Geldi sınıftan biri fazla top var mı diye sordu. Bu çocukta liselerde olan sürekli kavga eden tiplerden. Bizde yok başka top dedik. Sonra bizim topu alıp arkasına bile bakmadan gitmeye çalıştı. işte o an ilk kez buna benzer bir şekilde bağırdım. Ne dediğimide hatırlamıyorum. Elimdeki raketi yüzüne doğru fırlattım o anlık sinirle. Sonra araya felan girdiler ayırdılar felan. Herkes o kadar şaşırdı ki. Çok komikti diyenler bile oldu. Oysa ben olması gerekeni yaptım. Sessiz sakin duruyoruz diye bize farklı ve yanlış gözle bakıyorlar. ama allaha şükür hiçbir zaman kendimi ezdirmedim. Yani diyeceğim o ki bir insan sessiz, sakin, efendi duruyorsa bu onun ezikliğini veya farklı bir şeyi göstermez. Ama bu sessizlik sakinlik bazı insanlarda farklı amaçlardan dolayı bulunuyor. Bunu iyi ayırt etmek lazım.
artık sinir katsayısı artmış, hipotalamusundan aldığı sinir nöronlarıyla bağıran tiptir.
yadırganmamalı her insan sinirlenebilir her insan bazen sikerim böyle işi diyebilir.
insanlık bu.
