Şehir hayatına alışmış kişinin 2 hafta sonra şehre geri dönmesi ile sonuçlanacak eylemdir. Keşke düşündüğünüz gibi olsa o köy hayatı. Herşey uzaktan güzeldir.gel de yaşayana sor.
Kolay değil. Tabi şu lüks köy evlerinden bahsetmiyorum. Sobalı falansa. O sobayı yakmak bile bir derttir. Tabi alışana kadar. Alıştıktan sonra gerçek hayatın o olduğunu anlarsınız.
kolay olmayacak elbette şehir hayatından köy hayatına geçiş, şehir insanı için köye yerleşmek demek sudan çıkmış balığa dönmek demek...
fakat temiz hava, ağaçlar, toprak, pınarlar oh mis!
ha bir de şu var şehirde sana biçilen m2 ye sığmak zorundasın. 80, 100, 120, 150...
fakat köyde at koştur ya, ki köydeki evlerin sadece balkonu 100 metrekare... bi avlusu var 2000 m2... ya zaten nüfus bir avuç insan kadar az olduğu için tüm köy sana kendi evinmiş gibi gelecektir.
edit: sizi bilmem ama 13 yaşına kadar kasabada doğup büyüyen ben için köy hayatı alışıldık bir şey. bana yabancı değil yani survivor hayatı yaşamam...
hepimizin ortak hayali. kiminle konuşsam bunun hayalini kuruyor. "çekip gitcen abi buralardan" diyor. ama şehrin kaosu da alışkanlık yapıyor. yaparsa kaç kişi mutlu olur bilemiyorum. çünkü bir saat elektrik kesilince zombiye dönüşen, sağa sola saldıran bünyeleriz. bilemiyorum yani.
Evet bence de öyle uzaktan görüldüğü gibi romantik değil köy hayatı. Hele uzun yıllar şehir hayatına alışmış biri için hiç kolay. Köyde doğmuş ve lise dönemine kadar köyde yaşamış köylü çocuğu olarak diyorum ki 3 gün sonra sıkılır dönmek istersin. En fazla bi hafta. Emeklilikte hoş olabilir.
emekli olduktan sonra gerçekleştirilebilir bir hayal. hem emekli maaşı da var. ooh mis. hele birde karadeniz oldu mu tadından yinmez valla. havası temiz, manzara bol, çay taze... daha ne? tek kalan büfeden sigara almak.
şehir insanı eğer emeklilikten sonra giderse zorlanmaz zannediyorum.
(bkz: hayali güzel, gerçeği size bağlı)
Örneğin köy ormana pek yakın olmasın, yakarlar.
Denize yakın olmasın kazık çakar, doldururlar.
Çay' a dere' ye yakın olmasın hes yaparlar,
Fazla kayalıkta olmasın, maden ocağı açarlar.
artık ütopik oldu köye yerleşme fikri. kim istemez sabah kalkıp, kuş sesleriyle, kendi odununu kırmayı ya da memleketimin o güzel dağlarında soluklanmayı. ama zor gülüm zor. sanayii kapitalizmi kentlere göçe zorluyor bizi.
