davudi sesi, kirli sakalıyla "sen içerdeyken buzdolabını ayağımla kapadım" diye şiir okuyan, devlet kanalında ramazan programı sunup yeşil kesime göz kırpan efendi çocuğun kumar masasında "artırıyorum, yüz dolar" derken yakalanması gibi bir hal.
kime göre neye göre diye geçiştirmeden cevap verilesi konudur. "anlam"ın tükendiği günümüz dünyasında şiir tersine akan bir ırmak gibi yerini koruyor. görmeyenler için yaşayan yurdum şairlerinden birkaçını saymak lazım...
şiir kelimelere rol veren özel bişeydir. günümüzde şiirin dibe vurmasının sebebi şiiri tabusundan çıkarıp kendi istediğimiz şekle soktuğumuz içindir. iki kelime yazıp şiir yazdım diyorlar. bir diğer sorunda şiir ve şarkının birleşip eğlendirici bir üsluba girip şiirin tamamen kendi kalıbından yani tabusundan çıkmış olmasıdır. bu durumun izahı budur. *
Tüketim kültürü,şiiri az çok dışlamıştır.Televizyon,sinema,gazete gibi kitle iletişim araçlarının doğurduğu bu kültür,şiirin okur yitirmesine yol açmıştır.Aslında bu bir süzgeçtir de böylelikle yalnızca şiirin sahte okurları yitip gitmiş.Gerçek okurları korumuştur.Şiirin geleceğinden kaygım yok.Şiir,okurunu daha önce bulmuştu,bulmuştur,bulacaktır.
türk insanında bulunan "ben her şeyi yapabilirim" düşüncesi sayesinde gelinen haldir. her cümle kurmayı bilen kendini şair, yazar zannetmesi bu sonucu doğurmuştur.
bu ülkede yılda ikibin civarında şiir kitabı yayınlanıyor lakin yılda ikibin siir kitabı satılmıyor.bu durumda şiirimizin acınası halinden kurtulması pek bir zor görünüyor efendim.
