pek bir romantik,pek bir duygusal,şiir kitaplarıyla fazla bir haşır neşir olan insandır.
-kalbinin dış dünyaya açılan pencereleri olan gözlerinden çıkan bir bakış bile yeter bana.
-ayyyy çok güzel konuşuyorsun hikmet.
-ellerinle dokunduğun her şeyde bahar çiçekleri açar en tazesinden.
-ayyyy sahi mi?
-dünya dönmese de olur,ben zaten dünyamı buldum ve onun kalp atışları bile yaşamam için bir sebep.
-kihkihkihkih.
-gülüşünle içimdeki yaban dikenleri sökülüyor bir bir.böyle bir şeyi haketmek için ben ne yaptım diye soruyorum yaratıcıya.seni hakedecek ne yaptım ben ey karanlıklara doğan,gökkuşağını da ardından getiren güneş?
-hikmet çok iyi hoş diyorsun da ben çok acıktım,haydi bir şeyler yemeye gidelim.
-seninleyken hiç bir dünyevi şey aklıma gelmiyor,yaşam suyunun en lezzetli yudumlarını içiyorum gözlerinden ve cennet yiyeceklerinin en lezzetli lokmalarını tadıyorum dudaklarından.
-hikmet ben acıktım.
-sen bana yetersin,dünya nimetleri senin yanında çok yetersiz.
-hikmet paran yok değil mi yine?
-para dediğin şey bizim gibi büyük aşklar için gereksiz bir ayrıntı benim baharda uyanan tabiat ana'm.
-sen var ya,çakalsın hikmet.herkes yiyebilir bu şiirsel konuşmaları da,ben yemem.ben gidip bir şeyler yiyeceğim.sende cebin paralanınca beni ararsın,o zaman dinlerim şiirlerini.
-gidişin bitişimdir,bitişimse ölümüm.öldürme beni yaban çiçeğim.
-git işine ya.
