Ayrıca yalnızlaşıp huzur bulmayı öğreten ve güven kırıp yoran tüm kötü insanlara teşekkür eden yazar. Sayenizde rahatıma bakmayı ve daha dik durmayı öğrendim !
en başta belediyeler bundan 20 yıl önce gerekli tedbirleri alacaklar ve sokak köpeklerini kısırlaştıracaklardı tabii.
ama köpeksever dediğimiz insanların da şu anki durumda payı var. sahiplendikleri köpekleri alır almaz kısırlaştırsalardı. ama onlar yavrulatıp satmayı ya da hediye etmeyi düşünüp kısırlaştırmıyorlar. bir şekilde evden kaçan ya da sokağa bırakılan hayvanlarla birlikte bugün önü alınamaz bir soruna dönüştü olay.
Artık herhangi bir konuda herhangi bir yazarla münakaşaya girmeyecek olan yazar. Tek dediğim “ masum sokak köpeklerini rahat bırakın “ dı onu bile anlamadınız. Artık tek laf yok size.
Bu arada bir yanlış anlaşılmanın önüne geçmek isteyen yazar. Tehlikeli sokak köpeklerine ben de karşıyım. Öldürdükleri insanlara Allah’ tan rahmet, yakınlarına ve yaraladıkları insanlara sabır diliyorum. Benim derdim tüm sokak köpeklerinin tehlikeli olduğu yönünde hatalı bir algı yaratılmasıdır. Lütfen bu konuda ayrımı dikkatli yapınız.
Herhangi bir polemiğe girmeden, sanal ve gerçek hayatını gereksiz ve yorucu insanları görmezden gelip hayatından çıkartarak sürdürmeye devam edecek olan yazar. iyi kalpli ve niyetli herkese saygı ve sevgilerimi sunarım. Diğerlerini zaten umursamıyorsun.
beni donuza aldığını bir başlıkta değil en az 500 başlıkta belirten zevat. eeeee bende sana bin sefer donuza almazsan ekime alırsan kasıma kadar yolun var yazdım bin sefer neyin peşindesin olm sen.
Geride kalan 39 senesinin son 18 senesinde insanlara kolay kolay güvenmemeyi, çoğu insanın aksine yalnız kalmanın daha iyi olduğunu öğrenmiş, kalbi kırık, olgunlaşmış yazar. Bir yoldayım şimdi ,karanlığın içinde iyiyi ümitliyorum. Sessizlik düşer böyle geceye.
Korkan yazar. Kendimi yanında gergin hissettiğim biri var ve ondan uzaklaşamıyorum. Geleceğimden korkuyorum. Bazen camus’ un haklılığını hissediyorum. Saçma bir şeyler var. Ne yapacağımı bilmiyorum ve korkuyorum.
Sadece içimi dökmek istedim. Eğer şimdiye dek kızdırdığım ve üzdüğüm birileri olduysa lütfen affetsin. Ben affedip unuttum bile.
40 yaşına girmesine 2 gün kalmış olan yazar. Şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler neler neler yapardım ! Biraz tatlı telaşlı, biraz üzgün, biraz yorgun, çok da belirsizlik doluyum ve korkuyorum. Umarım dedikleri gibidir ve “ hayat 40’ ında başlar “. Son bir şarkı lütfen !
