sigarayı bırakıp sosyalliğe vurmayı anlatmıştım. gün geçtikçe işin rengi değişiyor yalnız bunu anladım. bünyedeki "mamış" gibi yatma isteğinden mütevellit sigara bırakan adam eve kapanır oluyor hafız.
akla sigara düşünce de vuruyor kendini tesbihe, çiğdem çekirdeğe.
sonra bi gün bi bakıyorsun adam sigarayı bırakmış ama kordon boyunda elinde tesbih, ceketinin cebinden leblebi çıkarıp konuşuyor. konuşurken de ağzından leblebi tozları fırlıyor. ıyykk.
