evvela içkiyi bırakmam gerekiyor ki, sigarayı da bırakmış olayım. çünkü önümde içki olmadığı müddetçe sigara yakmak aklıma bile gelmez. fakat içkiye başlayınca da, ağzında sigarası eksik olmayan ve dumandan kaçınmak için tek gözü kapalı şekilde iş gören tesisat ustalarından farkım kalmaz.
15 gün önce falan hastaneye bir şey için gittim, o zamanda kafamda arada sigara içsem mi diye hep yokluyorum kendimi, içtin mi devamı gelir zaten aradası olmaz.
Hastanede yanlış kata girmişim, göğüs hastalıkları koridoruna girdim sadece göğüs hastaları var ama nasıl bir kalabalık insanlardan koridoru geçemiyorum. Tahmin ediyorum ki bir çoğu sigaradan kaynaklı ciğer ve nefes problemi çekiyor, 40-60 yaş aralığı geneli.
O koridordan çıktıktan sonra bir daha içmeme kararı aldım umarım uyabilirim.
sosyal medya mecralarında karı kız işlerini yavaştan bırakıyorum, bundan sonra sadece reel. Üstüne cigarayı da bırakırsam keşiş gibi olurum. Kafayı da sıfıra vurdurucam zati.
dördüncü ve son defa yaptığım eylemdir bu artık son olacak tekrar başlamak söz konusu değil .
Edit: bari seneyi dolduraydım gün itibari ile bir adet yakmış bulunmaktayım
çok defa denedim artık parçam oldu az içiyorum öyle avutuyorum kendimi günde 5 dal. arada bıraktığım zamanlar oldu 6 ay, 1 sene gibi sonra tekrar devam.
yaklaşık 23 yıldır kullanıyorum belki daha fazla. bu arada yaşım 36
Takriben bir buçuk yıl olacak mesafeliyiz. Başlaması özenti ile bırakması ise depresyon ile devam eden sancılı süreç. Depresyon süresi altı ay ile dokuz ay arası. Dileyen bu süreçlerde uzmanından psikolojik destek alabilir , dileyen irade metanet ve öz güvenini ortaya koyup direne direne kazanabilir. Son olarak kimseyi ama kimseyi sigara bırakma konusunda zorlamayın ve kimseye ama kimseye sigara içme ve başlatma hususunda örnek olmayın.
şahsen iki ay kadar önce gerçekleştirdiğim eylemdir.
sinüzit başladı farenjit ile birlikte. sigaranın kokusu da rahatsız ediyordu. tedavi bitti iyileştim sonra sigaranın kokusu beni çok rahatsız etmeye başladı. istesem de içemedim. ne zaman canım çekse aklıma hep sigaranın o kötü kokusu geldi. sonrasında nikotin bağımlılığı da azalmış olacak ki canımın sigara çekmesi olayı git gide azaldı. şimdi neredeyse hiç istemiyor. olsa da olur olmasa da olur pozisyonuna gelince olmasın diyebiliyorsunuz. sonrasında bayağı bir balgam atma oldu, solunum düzeldi, tıkanma kalmadı, kas krampları azaldı. hatta geçen hafta röntgen çektirdim ve solunum testine girdim ne durumdayım diye.
zevkle sigara kullanan birisi için oldukça zor bir karar ama imkansız değil. sağlık konusu bir yana kokusu da çok rahatsız ediyormuş insanları. neler çektirmişim sevdiklerime.
Sanıldığından zordur ama imkansız değildir. Şimdi bizim insanımız yemekten sonra yakar, güzel haber alır yakar, kötü haber alır yakar, sınavdan önce yakar, iyi geçse yakar kötü geçse yakar. işte bir 5 dk zaman bulur yakar. Yani ota boka herşeye sigara ile bağlantı kurmuştur. Bu adamı nikotin bağımlılığından kurtarırsın ama gün gelecek hemen yemek yiyecek şeytan dürtecek, iyi bir haber alacak yine dürtecek. Psikolojik bağımlılıktan kurtulmak daha zor. Üç yıl içip bırakmış biri olarak, zıkkımın kökünü için diyorum.
yaklaşık 3 ay önce gerçekleştirdiğim eylem. anlık olarak kokusundan mıdır artık bilmiyorum ama tiksinmeniz gerekiyor. ondan sonra bir daha elinizi süremiyorsunuz.
ayak ve bacaklarını kaybetmek istemeyen birinin kademeyle alabileceği karar. bir anda bırakamıyorsunuz yoksa ciddi kilo alıyorsunuz. deneyeceğiz artık.
irade sonucunda söz konusu olur.
ben hayatımdaki çoğu başarısızlığa bir çentik daha atarak sigaraya yeniden başladım. tamam, çok depresif, umutsuz, zaman zaman intihara varan bir süreç geçirdim ama sonucu bu olmamalıydı. kendime güvenimi iyice kaybettim böylece.
belki bir gün tatlı suratlı, düz karınlı, düzgün fizikli, kitap okuyan bir kadın başını omzuma koyar ve o gün son sigaramı içerim.
ama bu şartlarda bırakmanın bir anlamını göremiyorum. hoş, uzun süre içmeden de durabiliyorum ama başarısızım işte.
inşallah aşarım bunları.
