O gunden bu yana agzima bir dal sigara bile surmedim. Her sey kafada bitiyor ve saglam irade gerektiriyor. Ki ben gunde 2 paket sigarayi cok rahat icem birisiydim. Yol yakinken donun. Bunun yasliligi da var.
2 ay önce bıraktım sikerim sigaranın anasını.
Benim isteyip de bırakmayacağım ne var ki?
Bir gün canımdan bile vazgeçmek zorunda kalacağım. Tek derdim karım ve oğlum.
Bilsem ki refah içinde huzurla yaşayacaklar, hayata devam edenin amına koyim.
Kraliyet sarayında doğmadık ki, hangi duvarını sevelim bu level'in?
bırakmaya çalışmak zorlu bir sınav ve bu zorlu sınavdan başarıyla çıkanların sayısı fazla değil gerçek anlamıyla. bırakılınca kazançları saymakla bitmiyor. kalp krizi riski yarıya düşüyor. felç riski azalıyor. ölümcül sonuçlarını saymak dahi insanı hasta ediyor.
Dertlerini bırakırsan sigarayı da bırakabilirsin elbet. Üç beş sene fazla yaşamaya değer mi bilemedim. Yani sigarayı bıraktın en fazla bir pandemi, bir de ekonomik kriz şansın varsa bir savaş daha görürsün. Seçim senin.
Dertlerini bırakırsan sigarayı da bırakabilirsin elbet. Üç beş sene fazla yaşamaya değer mi bilemedim. Yani sigarayı bıraktın en fazla bir pandemi, bir de ekonomik kriz şansın varsa bir savaş daha görürsün. Seçim senin.
irade sonucunda söz konusu olur.
ben hayatımdaki çoğu başarısızlığa bir çentik daha atarak sigaraya yeniden başladım. tamam, çok depresif, umutsuz, zaman zaman intihara varan bir süreç geçirdim ama sonucu bu olmamalıydı. kendime güvenimi iyice kaybettim böylece.
belki bir gün tatlı suratlı, düz karınlı, düzgün fizikli, kitap okuyan bir kadın başını omzuma koyar ve o gün son sigaramı içerim.
ama bu şartlarda bırakmanın bir anlamını göremiyorum. hoş, uzun süre içmeden de durabiliyorum ama başarısızım işte.
inşallah aşarım bunları.
ayak ve bacaklarını kaybetmek istemeyen birinin kademeyle alabileceği karar. bir anda bırakamıyorsunuz yoksa ciddi kilo alıyorsunuz. deneyeceğiz artık.
