olabilmesi mümkün, tuhaf suçluluk duygusu. aslına bakılırsa sigarayı bırakan kişi hem kendisi hem de çevresi için olumlu bir eylemde bulunmuştur ama bir şeyler içini kemirir. sanki sigara içen diğer arkadaşlarına ihanet etmiş gibidir. kendisinden beslenen o kadar otlakçının bir kaynağının kesilmesine neden olmuştur. artık kendisi ebeveynler tarafından örnek kişi olarak gösterilecek, sigara içen kişilere gösterilip bir nevi utanç mekanizmasının işlemesi için çabalanacaktır. sigara içen ve ebeveyninden laf yiyen kişi için bu "örnek kişi"nin, lisedeki inek öğrenciden hiçbir farkı yoktur. sigarayı bırakan arkadaşına nefret dolu, sinsi, "ben sana gösteririm ulan" diyen bakışlar fırlatır..
sırf bunlar bile, sigarayı bırakmanın ne kadar zor olduğunu gözler önüne sermektedir...
