Benimde içinde bulunduğum grup.1 yıl önce sigarayı bıraktım fakat ayda yada 2 haftada 1 ikram edilince hala iciyorum ama ozamandan beri hiç paket almadım parada vermedim.
illa irade ile alakası yoktur. Örneğin, bir insan sigarayı istediği zaman bırakabilecek iradeye sahiptir; ancak bırakmak istemiyordur. Mutludur onunla... Zaten iradesi zayıf olduğu için bırakmayan insandan farklıdır. Bir bakışta anlarsınız bunları. Sigarayı, sevgili eli tutar gibi sıkıştırır parmaklarının arasına, hayat öpücüğü verir gibi üfler dumanı...
cahil cahil konuşan insanlara göre sigara iradeyle bırakılırmış. bak sen! bu kadar boş konuşacağınıza hiç konuşmayın çünkü o irade dediğiniz şeyi herkes söyleyebiliyor. madde bağımlılığında irade diye bir şey yoktur. seni sigara içmeye güdüleyen beynine söz geçirebilirsin tabi ki ama madde bağımlılığı olan nikotin reseptörlerine söz geçirme diye bir şey yoktur. sigara içmek temelde, yüzeysel olarak dopamin salgılanması için çekilir. maddeye yoğun bağımlılık varsa o sigara ss kuralıyla yeniden içilir zaten. irade denen şeyle bırakılsaydı dünyada eroin kullananların sayısı şimdiki rakamların en az 20-30 katı fazla olurdu.
ben değilim, çünkü sigaradan adam gibi bir tat alamıyorum. camel de içtim parliment de psikolojik bir olay olduğunu düşünüyorum, ha bir de havası var tabii elde tutması, dışarıya duman verilmesi vs. ben ikram edildiğinde ya da arada bir birisinde alıp içiyorum yani gidip büfeden paket filan almıyorum ama bünyeye zararları tartışılmaz tabii.
kendimi ne şekilde şartlasam da motive de etsem gaza da gelsem sigarayı bıraktığım gün gözümü açınca bu psikolojiyle strese giriyorum. ve tabii bırakamıyorum. iradeyle olsa çoktan bırakırdım. bir akıla, yol yordama ihtiyacım var sigaradan kurtulmak için. isteyip de sigarayı bırakamayan insan zavallı insandır işte.
bir kereden bir şey olmaz diyerek başladığınız sigara, bağımlılık yapıp bırakması imkansıza yakın bir hal alır. işte tüm hatalar bu şekilde başlayıp daha sonra alışkanlık yapar. tıpkı tüm günahlar gibi.
bir insan yerine getirmesi gereken dini hükümleri bir kaç kez boşverdiğinde artık o ibadete gerek yokmuş gibi algılar ve bunu alışkanlık haline getirir. kalbim temiz diyerek kurtulmaya çalışır. oysa kalp temizliği zaten olması gereken bir özellik olmakla birlikte namaz kılmak, oruç tutmak, zekat vermek, faiz yememek, içki içmemek gibi yapılması gerekenleri bir kenara bırakmak müslüman bir insanın yapmaması gereken davranıştır. yani bu ibadetleri bir kenara bırakmak demek müslümanlığı bir kenara bırakmak ve yeni bir din uydurmak demektir.
bu gibi hareketler sonucunda insanlar kendilerini cehennemde yanıp daha sonra cennete gideceklerine inandırırlar. oysa tüm ayetlerde cehennem, inanmayanlar için ebedi kalınacak yer olarak anlatılmıştır. bir insan kalbim temiz diyerek bıraktığı dini sebebiyle inançsızlar gibi yaşamış olur. allah ise inançsızlar için cehennemi hazırladığını bildirmştir. mü'minler için ise cenneti hazırladığını. yani bu ikiside içinde ebedi kalınacak yer olarak bildirilmiştir. birinden diğerine geçiş yoktur. bu yüzden müslümanlar kendilerine çeki düzen verip günahlarını terk etmelidir. ''nasıl olsa yanacağız'' deyip yasaklara devam etmek asla bir müslüman düşünce yapısına uymamaktadır.
En başta kendine içten içe düşmanlık besleyen daha doğrusu; geçirdiği her dakikanın ehemmiyetinin idrakine varamamış bireyler bütünüdür. irade kesin bir seçimdir bu döngüde.
hayatın temel kuralı doğru ve kesin seçimler ama birine göre doğru olan birine göre olmuyor. bana göre sigarayı bırakmak doğrusu.. neden kesin ama yanlış bir irade ile bırakmama taraftarı oluyoruz bilinmez..
bence birşeylere ulaşamıyoruz,biryerlerde umudumuz tükenik durumda.
yada çok değişkeniz hayatımızmı var dinamik falan ha.. bilinmez ama meçhul bir denizde ne bok yediğimizi bilmedigimiz fazlasıyla ortada,biride benim bu müptela taifeden ak.. herkesin ikrahlığını alıp bir gün kurtulması dileği ile..
