üzerinde çalışıyorum.
yaptığım çalışmalar sonucunda fark ettim ki yürürken içmeyi kesmek, yalnızken olabildiğince içmemek oldukça işe yarıyor. ha bir de hep imrendiğim sefa pezevengi modunda sadece kahveyle çayla birayla yemek sonrası vs içersem bu iş tamamdır.
Sevdiğim saydığım ve fikirlerine önem verdiğim bir dostumun tavsiyesiyle bugün itibari ile kararını aldığım ve ilk günü başarıyla tamamladığım eylem.
Günde 2 paket, 24 saat çalıştığım zamanlarda 3 paket içen bir insan olarak bugun sadece 8 9 tane ictim. Hatta sonuncusunu yarısında attım.
4 mandalin 1 metro çikolatadan sonra midemi bulandırdı.
Amacım öncelikle günde 5 adete kadar düşürebilmek.
Edit: bir yazar arkadaşımız yukarıda ödül psikolojisi ile ilgili bir bilgi vermiş. Ona bu konuda tamamen katılıyorum ve eklemek istiyorum;
Azaltma konusunda onunla tamamen ayni fikirdeydim. Fakat bir arkadasla tanistim 1 ay önce. En yakin dostumun yeni ortağı. Adam öğlen saat 1-2 civarı ilk sigarasini iciyor. Akşamüstü 4-5 civarı ikinci ya da üçüncüyü. Evde hic icmiyor ve 1 paket sigarayı 3-4 gün içiyor. Ben de bu konuda onu örnek alıyorum. Çünkü sigaranin tadını gerçek anlamda seviyorum. Fakat alışkanlık/bağımlılık/tiryakilik kıskacında değil; yemek Üzerine yenen tatlı olarak tüketmeyi sağlamak istiyorum. Umarım başarılı olurum.
dört yıldan beri, saatte bir sigara içerek başardığım durumdur. günde 2-3 paket sigara içtiğim ve sigarayı tümden bırakamayacağımı bildiğim için, sigarayla uzlaşarak, günde ortalama 50 sigara yerine 16 sigaraya düşmek herhalde daha iyidir. saat başı yakılan sigara ile kendinizi ödüllendirme iradesi başarılı olabilmektedir. benim kadar veya daha az sigara içip de daha da azaltmak isteyenler, sigara içme aralığını iki - üç saate çıkarabilirler.
sigarayı bırakma sürecinde yaşanan zor evrelerden biridir. şanslı olan kesim azaltma sonrası bırakabilerek mutlu sona kavuşabilir. malesef ki o şanslı kesime dahil olamamanın mutsuzluğunu yaşıyorum orası ayrı.
sigarayı bırakmaktan katbekat daha zor olan durumdur.
örneğin günde 20 tane yani bir paket sigara içen biri olduğunuzu düşünelim. yaptığınız herhangi bir aktiviteden sonra direk sigara yakıyorsunuz. uyandıktan sonra, evden çıkarken, yemekten sonra, kahveyle birlikte, yürürken, birileriyle konuşurken, boş boş otururken vs. yani birçok farklı an fakat ortak olan tek şey sigaranız. şimdi bu bir günde içilen sigara sayısını 2 ya da 3'e düşürmeyi planlıyorsunuz. fakat dikkat etmeniz gerek bir nokta var ki, sigarayı azaltarak sigarayı gözünüzde daha değerli kılıyorsunuz. onu bir ödül gibi görüyorsunuz. mesela öğlen vakti 1 sigara içtiniz ve kendi kendinize ''gece yemekten sonra da 1 tane yakarım o kadar'' diye düşünüyorsunuz. işte bu düşünce ile gün boyunca o içilecek son sigarayı düşünüyor ve ''bir önce zaman gelse de ödülüme kavuşsam'' diye düşünüyorsunuz. sonuç olarak sigara gözünüzde daha da büyüyor ve tamamen bırakma eyleminden psikolojik olarak daha çok uzaklaşıyorsunuz.
demem o ki; sigarayı tamamen bırakmaya, sigarayı azaltarak başlamayın. sigarayı hayatınızdan çıkaracaksanız bu bıçak gibi keskin olmalı. bu konuda insanlara öğüt vermenin anlamı yok. herkes yeterince konuşuyor zaten. basit düşünün; giysilerinizin kokmamasını, insanlarla yakından daha rahat konuşmayı, yenilen yemeklerden tat almayı, sigara sonrası ağızdaki iğrenç tattan kurtulmayı, sabahleyin öksürüklerle uyanmamayı, yine sabahları bademciklerdeki ağrıyla uyanmamayı, kız arkadaşınızı rahatça öpebilmeyi, sabah sıktığınız parfümün kokusunun akşam eve geldiğinizde de aynı kalmasını istiyorsanız sigarayı bırakmayı tavsiye ederim. anca tavsiye eder bir başkası zaten, kimse bir insanın akıl yargılarını kontrol edemez.
yıllardır annemin sürekli şu sigarayı azaltın oğlum lafına 'e anne içiyoruz içiyoruz pakette sigara kalmıyor azalıyor zaten' diye cevap verdiğim durumdur.
(bkz: hayirsiz evlat)
