üni kantininde başladım ben. o zamanlar kapalı alanlarda sigara yasağı felan yok tabii. şehirler arası otobüslerde bile fosur fosur sigara içilen, fukaralığın diz boyu olduğu babanın bile karne ile alındığı yıllar! neyse yine bir gün okul kantininde arkadaşlar oturuyoz. arkadaştan bir dal sigara otlandım ve içmeye başladım. yanımda oturan kız kulağıma eğildi ve sigaranın elime çok yakıştığını söyledi şuh bir eda ile. bu kıza da hastayım zaten. kızıl saçlı beyaz tenli yeşil gözlüydü..o kızın bu iltifatından sonra paket taşımaya başladım işte. bu şekilde oldu.
daha sonradan öğrendim ki kızın asıl niyeti, paket taşımamı sağlamak süretiyle sigara otlanacak bir adam yaratmakmış kendine.
Bir gün düşündüm bu sigara içenler tiryakiler neden bırakamıyor diye. Bu olayı anlamak için bir deney yapmalıydım. Ve en sağlıklı deneyi ancak kendi üzerimde yapabilirdim. sigaraya başlayıp tiryaki olmalıydım. Başladım ve sigara tiryakisi oldum. Tam 7 yıl sigara içtim. Bu süre zarfında yaptığım deneyi hep gerçekten zor bir durum diye sonuçlandırmıştım. Ta ki ocak ayından beri sigarayı bırakana kadar.
Evet arkadaşlar 4 aydır içmiyorum. Deney sonucu olarak sigara insanın isteği neticesinde rahatlıkla bırakılabilir.
babam cilt kanseri olmuştu. en kucuk kardesi 2.5 yasinda ben 9. dr siaradan demiş içmeyeceksin demiş. sonra dinlediğim duman aviclariyiz biz duman duman şarkısı. her sabah okula gitmeden tvde. içime kazındı sanki. velhasıl çok korkunç şeyler yaşadım acıdan sigara konusu aklıma bile gelmedi.
Önce okul Ve sonra da iş hayatında sadece sigaralı ortamlarda bulunduğumda uyum sağlayabilmek için, ve bazen arada da içkiyle beraber yahut yağmurun çiselediği ılık havalarda ve yolculuklarda tek tük içerdim. Yaklaşık 10 senedir böyledir. Bağımlı olmayacağım ve asla hususi sigara alıp içmeyeceğim konusundaki inancım netti. Zaten toplasan bir ay içinde bir paketi asla geçmezdi. Hatta aylarca içmediğim de olmuştur.
Ama bu eşik sanırım birkaç zaman önce kırıldı. Artık sigara içince farklı bir duyumsama içine girmeye başladım, ki bu kırılma anı oluyor sanırım. Bir yandan iş stresi, bir yandan kavurucu yalnızlık, bi yandan babamın hastalığı derken artık keyif aracı olmaktan çıktı ve bir sığınak ve dert ortağı halini aldı. Lanet zamanlar geçirdiğimden, bir kaçış ve yalnızlığımı bir nebze gideren bir şey oldu sigara. Niye böyle oldu bilmiyorum.
Ha sigara hiç bir şeyin çözümü değil elbette. ama onun yerine koyabileceğim bir şey de gelmiyor aklıma. Bazen geceleri uyuyamayıp veya aniden irkilerek uyanıp balkona çıkıp bi sigara yakıyorum, iyi geliyor. Hepsi bu.
pek hikaye denemez. lise 2de yilbasinda en yakin arkadasim ondan 2 yas buyuk ablasi ve ben evde özene özene sofra kurmustuk yemek sonrasi 2 yas buyuk ablasi universiteye gidiyordu cantasindan cikardi bi paket oyle bir iciyor ki inanilmaz canim istedi ama cekinmistim soyleyememistim o gece. birkac gun sonra arkadasimla otururken soylemistim o gece cok canim istedi ama cekindim sigara istemeye demistim, yilbasindan bir bucuk iki ay sonra yine arkadasim, ablasi ve ben oturuyoruz. o gece icicez, dertliyiz. aldik ickilerimizi sonra sigaralar dikkatimi cekti, cektim arkadasimi hadi gel sigara icelim bu gece dedim. parlement almistik en pahali ya en iyi sigara odur kafasindaydik herhalde. o gece başlayış o başlayış hala içiyorum.
mimarlık fakültesini kazandığım gün başl... şaka şaka böyle klişe sebeple değil elbette.
hayattan tat alamama, mutsuzluk, arkadaş etkisi (bu bayağı fazla etken belli yaşlarda ya da üniversitenin ilk yıllarında) , özentilik gibi pek çok sebep sayılabilir ancak hiçbirinin önemi yoktur. önemli olan başladıktan sonra bırakmanın çok zor olduğu gerçeğidir. sigara eroinden sonra en çok ve en hızlı bağımlılık yapan bir tür uyuşturucudur. fiziksel bağımlılık etkilerini ortalama bir hafta içinde atabilirsiniz ancak alışkanlık gibi psikolojik olan etkileri atmanız zor olacaktır.
kamu spotu: sigara sağlığa zararlıdır.
edit: 5 yıl önce sigara içmeyi bıraktım, kullanmıyorum.
Lisede arkadaşla içiyorduk kadıköyde. Arkadaş dedi ki. Biranın yanında sigara iyi gidiyormuş. iyi hadi alalım dedim. O gün bu gündür içiyorum amk. 6 sene oldu lanet girsin..
Normalde hiç öyle merak etme gibi bir durum olmamıştı. Ablamı kaybettiğim zamanlar başladım. O sıralar kendimde değildim. Kendime zarar verme isteği vardı. Sigara kesiyordu yavaştan yavaştan. 7 sene oldu.
Sıgarayla işim yoktu Esrar a kırıyordum bide alkol takılıyordum yanında daha sonra baktım dünyada daha bi kötüleşmiş hızlı yaşa çabuk öl bu mk insanlsrından kurtul felsefesini kavradım ve sigarayada basladım . Boyle iyi ve doğru insan olmak sizi bu dünyadan kopartır çünkü yalnızsınızdır.
üzüntü başlattı. üzüntünün arkasında insanlar gizliydi tabi. ha şimdi de ben vücudumu üzüyorum ve buna değiyor mu? hayır. ama içmeye devam edecek miyim? evet.
