Sigaraya başlamak bana hayattaki dengeyi hatırlatır.Sigaraya başlarken psikolojinizi kurtarmak için fiziğiniz feda edersiniz...Hayat da öyle değil midir?istediğiniz için her şey ödemeniz gereken bir bedelin zorunluluğunu da beraberinde getirir...
'sosyal içiciyim' diye geçinenlerdendim ama farkettim ki sosyal mosyal bırakılmıyor lan. içmiyorsun bir hafta sonra bir ortama giriyorsun bir paket malboroyu 1 saatte sömürüyorsun. uzun süreli bırakmak imkansız gibi. pişmanım sözlük.
içtiğim yada başladığım için pişman değilim; hiç olmadım..
günde 2 paket içtiğim dönem de oldu, 1 paket içtiğim dönemde hiç içmeden bitirdiğim gün de oldu..
amma velakin bırakınca* bu sıkıntı tarif edilir gibi değil aga, dışarı çıkmak istemiyorum, insanlar içecek ve ben görücem diye, bırakınca pişman oldum, bu dönemde yaşadığım sıkıntıya değer miydi başlamam bilmiyorum, hiç bilemiyorum sözlük..
istedigin zaman istedigin kadar icebilsen sorun yok ama meret bagimlilik yapiyor diye hayiflanan yazarlardir. abi gunde 5-6 ya dusurebilsem birakmam ama nerde diye dusunur dururlar.
not: birakiyorum deyip birakin atin dostlar en fazla iki gun kasiyor sonra giderek azaliyor krizler. en kotu yani ise kac yil gecerse gecsin hala caniniz istiyor mereti. ya da durun bir dakika icin ulan icebildiginiz kadar icin dumani da agzinizdan burnunuzdan gelsin.
bu yazarlara tavsiyem o sigaraları alıp dötlerine sokmalarıdır. belki bıraktırmıyor ama çok iyi geliyor. cem yılmaz dediydi. denemiş ve faydasını görmüş sanırsam.
sigara içerken insanın keyif aldığı zamanlar muhakkak olsa da, hiç başlamamış olup bu keyiflerden mahrum kalmış olmayı da isteyen yazarlarında dahil olduğu gruptur.
yaklaşık 7 yıldan beri içerim bu meredi. istediğim zaman bırakırım derdim hep. geçen sene bırakma kararı aldım ve aldığım kararla başbaşa kaldım. lan bırakılmıyor üstüne kilo aldık dana gibi olduk. spor salonuna gittik. yani istediğim zaman bırakırım yalanına kendinizi inandırmayın. (bkz: yok öyle bir şey)
