kamu spotundan aklımda kalan cümle. en az, gemide midesi bulanıp kusan ve dişçiden korkan insanları anlayamadığım kadar anlayamadığım bir insanın söylemi. bunları küçümsediğim zannedilmesin. sadece kendimi onların yerine koyup düşünüyorum ve mantıklı bir sonuç elde edemiyorum.
yahu arkadaş sigara keyif işi değil midir? onsuz duramamak da neyin nesi? sen ona bağlı olmamalısın o sana bağlı olmalı. ben de sigara içiyorum şu an dolabımda bir paket sigara duruyor, keyfim ne zaman isterse alıp bir dal yakıyorum terasta içiyorum. sigara benim keyfimin kahyası mı ki ne zaman içip içmeyeceğime o karar versin.
bu durumun iradeli olmak dışında, insanların sigara içme olayını yanlış algılamasıyla ilgili olduğunu düşünüyorum. sürekli içmek insana keyif vermez ki. bakın iş stresini attığını söyleyenleri falan hariç tutalım onların sürekli içmek için bir nedeni var diyelim; fakat sigarayı keyif için içtiğini söyleyen bir insan birkaç saat bile onsuz duramadığını söylerse aptal durumuna düşer.
bir ihtimal daha vardır ki işsiz oğlu işsizdir bunu söyleyen kişi. boşluğunu doldurmak adına sürekli sigara içer. sonuçta pratik bir şey, çakmağı çıkarıp yakıyorsun hepsi bu. en azından bir iş yapmış olunuyor böylelikle. bir kürdanla dişlerimizi karıştırmak bile bir oyalanma vesilesi olabiliyorken bu çok doğal karşılanabilir.
bakın bu bahane yerine şunu söyleyen bir insana daha çok saygı duyarım:
-benim hiçbir masrafım yok bir tek sigaram var onu da hiç bırakmak istemiyorum.
sonuç olarak diyebilirim ki; sigarayı tamamen bırakmak yerine, zaman zaman hayattaki tüm o saçmalıkları bir kenara 'bırakmak' daha iyidir.
