gecenin bir yarısı evde ateş olmadan kalırsa sıçtığının resmidir. ay ışığıyla sigara yakmaya çalışır. televizyona falan sürttürür. daha olmadı ütüyü çalıştırır.
bu insanlar sürekli çakmaklarını kibritlerini kaybettiklerinden sürekli ateş istemek zorundadırlar. zamanla ateş isteme üzerine uzmanlaşıp, geliştirdikleri özel bir bakış atma yöntemiyle ateşlerini konuşmaya ihtiyaç duymadan elde ederler.
sigarasını da, çakmağını da, evde unutmuş ve bakkaldan yalnızca sigara almış insan olabilir. bu gibi durumlar başıma geldi. evde çakmak koleksiyonu oluşmasından sıkıldığımdan almadığım olmuştur. birkaç saat için gerek yok diye düşünmüştüm.