insanı rahatlatan çeşitleri olan ve bazen lazım olan nesne. bağımlılık konusunda şüpheliyim, çünkü iradesi olan insan bunu rahatça bırakabiliyor. ama insanın bundan da hevesini alması lazımdır bir yere kadar. çünkü captain black, djarum çeşitleri gibi durumları gerçekten insana ayrı bir hava katar. onları içtikten sonra boş sigaralar pek tat vermez ve sizi biraz da kahvehane moduna geçirir.
zararlıdır , odur budur öldürür süründürür.ama en büyük icatlardandır. yalnız,ıssız gecelerin yakın dostudur. uzun yolda giderken arabanın camını 2 parmak açıp, çektiğin dumanın camdan uçup gitmesini gözünün ucuyla takip etmekte güzeldir, bittikten sonra su birikintisine attığında çıkan cız sesi de.geminin üst güvertesinde rüzgara karşı körüklemekte. yemeğin üstüne içtiğin bir sigara ömründen 5 dakika götürsün varsın o süredeki aldığın lezzete değer.ama hiç başlamadıysan bırak tanışma.ne o seni tanısın, ne sen onu
sağlığa zararlı olup, bağımlılık yapar. stresli zamanlardaki keyfi keşfeden bırakmakta zorlanır. bıraktıktan sonra başlamanın en basit yolu sinirlenmek ya da üzülmektir.
yanılmıyorsam carlos casteneda, don juan'dan aktarır.
"beyazlar geldiğinde bizler tütün çekiyorduk,ama biz yılda bir kere o da bayramda içerdik. size emzik yapın demedik."
sömürgeci ispanyollar iyi halt ettiniz tütünü amerikalardan getirmekle.
öldürmese çok hoştur meret.
ne kadar zararlı olduğu bariz bir biçimde ortadayken lisedeki çocukların sigara içmeye başlaması gerçekten ilginçtir. uzmanlar okulda sigara içmenin yasak olmasının sigarayı cazibeli hale getirdiğini idda eder.
olmayınca da oluyormuş. 10 yıldır köpek gibi içtiğim, güldüğümde, üzüldüğümde, seviştiğimde, tuvaletteyken, maç izlerken, beşiktaşımız yenerken, beşiktaşımız yenilirken, bahis tuttuğunda, bahis yattığında, sabah erken kalktığımda, geç kalktığımda, yemekten sonra, kahveyle, sahurdan hemen önce... kısaca en ufak bir psikolojik ve fiziksel değişimde elimi attığım, "ben" olan şeydi... taa ki doktor "içmeye devam edersen, ses telleri kaybedeceksin" demesine kadar. yusuuuuf yusuuuuf [runjeee, runjeee] sesleriyle bıraktım. o yüzden yok "ben bırakamam", yok "benimkinsi psikolojik değil fiziksel" yok "dudak tiryakisiyim" gibi artistliklere gerek yok.
yani, panzehiri için;
(bkz: göt korkusu)
her çekişte akıldan bir dert eskiten, her nefeste gözyaşımın hüzünden değil de dumanının gözüme kaçmasından olduğuna inandıran,zararlı olduğu bilinen ama onsuz yapılmayan, candost...
s-cıssskkk pff mpf mpff pufffffff.
c-cok içiyosun!
s-ben içmiyim de kim içsin aq!
c-iyi de aq bizim pakedi bitirdin şerefsiz s.tt.r git paket al!
-g.tsün olm sen ahhahahaa.
nasıl ve ne şekilde insanın hayatına girdiği daha anlaşılamadan kendine bağımlı kılan, kullanıcıları için zararlıda olsa iyi bir dost olarak görülen, genelde en kötü anlarda hayat kurtarıp en iyi zamanda hayatı alan, gün ihtibariyle bıraktığım ateşli lolipop.
