herhangi bir toplu taşıma aracından indikten sonra. nasıl bir piskolojidir bu anlamıyorum. araca binmeden önce söndürdüysem bile 5 dk lık yol sonrası yine yakıyorum.
ali kınık maça kızına yada son bir defaya başladığında yakılır. listeye ard arda atılır ki o bunalım tek sigarayla ve ciğerlerde en az hasarla atlatılır.
yemekten önce, yemek arasında, yemekten sonra, yatmadan önce, sabah kalktığında, canın sıkıldığında, sevindiğinde, üzüldüğünde, yapacak bir şey bulduğunda, yapacak bir şey bulamadığında, işerken, içerken, sıçarken, kahvenin, çayın, limonatanın, yanında, muhabbet ederken, kitap okurken, otobüs molasında, araba kullanırken, kullanmazken... gibi sıralanabilecek anlardır.
yemek üstü.
ve bir de herhangi bir yerde ağla sevdam, masum günahlar, gülümse, kan revan içindeyim, severmisin o zaman şarkılarından herhangi biri tesadüfen duyduğumda lise yıllarından kalma hemen bi sigara yakıyorum.
klasik koşullanmışım. edimsel mi yoksa? koşulluyum artık ben.
sabah uyandığınızda etrafa şöyle bir bakıp yalnız olduğunuzu anlayıp yemek dahi yemek istemediğinizde sadece iki şeye hayır diyemezsiniz.
sigara-çay
sigara-kahve
her an yakılır sigara çünkü insan genelde her an yakınır yalnız olmaktan.
Korkar yalnız olduğunu anlamaktan.
