gırtlak kanseri amcadan sonra koah hastası teyze ile hedefi on ikiden vurmaya devam etmekte olan kampanyanın sloganıdır. teyzenin gözlerinde görebileceğiniz pişmanlık kadar başarılı bir mesaj olamaz.
sağlık bakanlığı sigara bıraktırma danışma hattı'nın (171) slogan olarak belirlediği söz. etkileyici reklamlarıyla içimi ürpertiyor. özellikle son reklamı çok fena. http://www.youtube.com/watch?v=kwuateqwkss +
iftardan sonra içilirse büyük mutluluktur... Ne demişler "ister zengin ol ister fukara, her yemekten sonra yak bir sigara"... Tabii bunlar işin esprisi içmemek lazım bu zıkkımı...
akşam onda son üç sagaranız kalmıştır, nasılsa bir saat sonra uyuyacağım der ve yeni paket almayı sabaha bırakırsınız, o gece de aksi gibi saat 1 de ancak uyku tutmuştur, hah işte asıl 1'e beş kala yaşadığınız duygunun adı pişmanlıktır.
-iyi bir yemekten sonra sigara içmemek
-soğuk biranın yanında içmemek
-derbi maçı izlerken sigara içmemek
-yazın balkonda, demli çay ile sigara içmemek
-zor geçen bir sınavından çıkıp, sigara içmemek
-çok iyi veya çok kötü bir haber aldığında, kaldırıma oturup sigara içmemek..evet pişmanlıktır.
o kadar gerçek ki bu reklamı gördüğümde direkt kanal atlıyorum ve her ne hikmetse ben ne zaman sigarayı bırakmaya karar versem hep bu reklamlar denk gelip bana sigarayı hatırlatıyor. son 1 haftadır tv izlemiyorum rahatım. ve acı gerçek sigarayı bırakamıyorum, kusuyorum ama bırakamıyorum. bu konuda yardım edebilecekler özel mesaj atın pliiizz.
reklamdaki amcanın avcılarda elinde sigara ile görüntülenmesi bu sloganın ne derece gerçekçi olduğunu açıklar fakat kişiden kişiye yada kişinin kendine olan sevgisine göre değişecek bir kavramdır.
Başlayanın başına bela bir anla başlayan merakın sonu gelmez hastalıklarla geçen bir ömürdür sigara.içsen de içmesen de seni tahrik eden bir orospudur.
çevrede sürekli gezinen bir kamera var ve her sigara yaktığımda bu spot giriyor düşüncesine gark eden kamu spotu sloganı..
şimdi de sigara içerken gördüm bu başlığı.
fakat evet pişmanlığımdır diyemiyorum. çünkü neden ve nasıl başladım bilmiyorum.
arkadaş desen değil.. aile desen değil.. dert desen değil, özenti desen değil.
lisede arkadaşların sigaralarını kırardım. dersanede sigara içen arkadaşlara sarılmaz, sigara içilen masaya oturmazdım.
sonra kahve yanında iyi gidiyor ya.. deniz kenarında iyi gidiyor ya.. sonra vize final döneminde anca onla motive oluyorum ya.. ya ya ya.. şimdi de bırakamıyorum ya!
sağlık sorunları belli bir şey de, ek olarak egosal çöküntüye neden oldu. kararımı uygulayamamaktan dolayı özgüvenim kırıldı.
galiba abimin dediği gibi sigaraya küçük yaşta başlamak hatadır ama 25 yaşında başlamak salaklıktır. ve ben kendi adıma buyum.
