seviye seviye gider başta çocuk korkar nerdeyse korkudan izmariti götüne sokacak hale gelir
+ ne bu oda lan sigara mı içtin
- yok baba ya film klübündeyiz arkadaşlarla korku filmi çekiyoz ondan şeeettiydik (yok ebenin amı)
+ ne bu lan cebinde paket buldum
- benim değil anne valla bak bizim cemin ( herkesin bi günah keçisi cemi olmuştur)
en son gelinen evredeyse anne ya sigaram yok bi dal alıyom senin paketten yada ya amk babam yine benim paketten otlanmış sigaram bitti yeter amk a kadar gider
babamın elimde sigarayla beni yakaladığı gün hayatımın en gerilim dolu dakikalarını yaşadım. kafamda milyonlarca felaket senaryosu geçirirken (şimdi beni dövecek hayır kesin sigarayı burnuma sokacak vs gibi)babam sadece kapıyı kapatıp dışarı çıktı. akşam yemekte de kendi paketini önüme koyup al birazda benden iç deyip uzun bir nutuk çekti. alışmaları zaman aldı ama kabullendiler en nihayetinde. hala babamın yanında içmiyorum bir garip hissediyorum belki saygı belki korku bilemicem.
ergenlerin korkulu ruyasıdır. Lakin asıl korkulması gereken şey gelecektir. sigarayı her yaktığında geleceğinden de bir parça yaktığını bilse bu ergen arkadaş kesinlikle ailesinden değil, sigara başlamış olmaktan korkar. yolun başındayken döner umarım. ben sigarayı bırakmak için ilaca başladım (champix), çünkü kendi iradenle bırakman zaman geçtikçe zorlaşıyor ....diye anlatsam sana hiç bir bok anlamıycaksın o yüzden anlatmıyorum.
1-ailenin öğrenmesi:pek sorun teşkil etmeyendir. Abim hiç yakıştıramıyorum çok ayıp senin gibi bi kıza dedi annem de hayvan seni yürü lan yanımda içme şerefsiz demişti.(şimdi üçlü olarak içiyoruz)
2-babanın öğrenmesi:en tehlikelisi budur.içerken yakalanmadım da yatağımın baş ucunda küllükle yakalanmıştım sonra bu olaydan sonra babam benle bir hafta hiç konuşmadı bana boka bakar gibi baktı bi hafta boyunca.şimdi alıştı artık çakmağını da unutma gibi espriler yapıyo.
