benim müdürümdür o. her akşam çanta hazırlarken yanıma, bir kendim için çakmak alıyorum, bir onun için. Ama istisnasız hergün o çakmaklar ya çekmecesinde ya arabasında kalıyor. sonra gidip arabasından çakmakları toplayıp aynı işleme devam ediyorum. Stoğum azaldı ama ne yapacağım bilmiyorum. Kanımca evene girerken benim zulaları almayı unutmuyor.
bir başkasının çakmağını çalmasıyla sonuçlanacak ve kişinin sigara içtiği süre boyunca çakmak hırsızlığıyla devam edecektir. rahmetli anneannem sigara içtiğimi öğrendiğimde, vah vah hem sağlığın gidecek hem hırsız olacaksın demişti, anneanneler yanılmaz.
"kendini neden unutmadın" diye sorulası kişi değildir elbette. işleyen hayatın, insanın kafasına dank etmesini sağlayan
cenabet anlardan biridir ve yanından geçen kişilerin eline, ağzına sırf "sigara içiyor mu lan acaba?" şeklinde bir
soru ile zihnimizi yoran, hemen arkasından insanlarla sosyalleşmemizi sağlayan bir durumdur. her insanın başına gelebilen durumdur.
