"götünden tespit uydurma" dediğini duyar gibi oldum. önce bi dinle.
sigara içenle, içmeyen bir olmaz hacım. bir kere entrylerinde ahenk yoktur, entrlerinde karamsarlık yoktur sigara içmeyen adamın. yazarlık açısından hep bir yanı eksiktir. nerden vardım peki böyle saçma bir kanıya? şöyle ki;
yazarların hayatını gösteren filmlerde yada yazar resimlerinde görüyoruz hep sigara ön planda. yazar strese giriyor, sigarayı sömürürcesine içiyor hemen kafası çalışıyor. "sigaramın dumanı dolarken ciğerlerime sensizlik de doldu yine kültablama" diye giriveriyor cümleye.
ama biz, yani sigara içmeyenler olarak, "kültablası", "sigaramın dumanı", "son sigaram", "içime sigaramı her çekişimde" gibi gizemli pesimist cümlelerle entry'i renklendiremiyoruz. yeteri kadar karamsar olamıyoruz yahu.
sırf daha güzel yazayım diye sigaraya başlamayı bile düşündüm. ama öksürük yapıyor yeaa. öyle işte sigara içmek doğurganlığı azaltır bir de.
