bazen burundan dumanlar çıkararak elini öpmenize neden olandır.
herkes bilirdi sigara içtiğimi ama dede ayrıydı, ya da bana öyle gelirdi. sıcak bir yaz günü kapıda sigara tüttürüp ayakkabı bağlarken her şey normaldi, ta ki doğrulduğum anda dedemi dış kapıdan girerken görene kadar. sigarayı hemen arkamdan bırakıp ezdim ezmesine ama içime çektiğim tonla dumandı asıl sorun. gülümsedim ve başladım dedemin ahiretlik "nereye gidiyorsun, okul nasıl gidiyor?" sorularını cevaplayıp bir yandan da elini öpmeye.
ama gelin görün ki o duman içeride yok olmuyormuş, elleri öperken burundan inceden süzülen duman dedeye doğru yol alıyormuş, "okul iyi gidiyor." derken ağızdan dumanlar çıkıyormuş. göz göze bakarken artık nefesi tutamayıp bırakınca ortalık yangın yerine dönüyormuş.
adam neye uğradığını şaşırdı tabi, bi ağzımızla alev çıkarmadığımız kaldı, charizard olduk.
