Sigara içen insanların çoğunlukla düşüncesiz ve bencil olmalarından kaynaklı olan nefrettir.
Canları sigara çektiği an hemen o anda, orada emzik diye tutturan bebeklere benziyorlar. Ve çevrelerindeki kişiyi o pis sigara dumanına maruz birakıyorlar.
Her ne kadar camda içseler bile rüzgarla birlikte o koku bütün eve doluyor yine de. Nefret ediyorum abi.
Ben bu insanlarin bebekliklerinin oral döneminde yani ağız döneminde haz alımı hususunda bir şekilde yeterli doyuma ulaşamadıklarına inanıyorum.
Ya erken memeden kesilmişlerdir veya annede yeterince süt olmadığı için 2 yıl da anneyi emmiş olsalar bu hiçbir zaman yeterli gelmemiştir. Yani çocuğun ihtiyacı bir takım nedenler nedeniyle karşılanamamıştır.
Ve bu kişilerin bence yetiskinliklerinde bu tatminsizlik veya açlık nedeniyle ağızlarının hiç boş kalamadığını görebiliriz.
Bunun başka bir yansıması sigara içmek olmayabilir de sürekli yemek yemek olabilir mesela... fakat oral dönemdeki tatminsizliğin ileriki dönemde telafisi olamadığını düşünüyorum.
Tabi bu bilimsel bir kesinlik arz etmez. Ama yatkınlık nedeni olduğuna inanıyorum.
Oral dönemde hazzı doyasıya yaşamış bir çocuk yetişkinliğinde sigara içmez diye bir şey de söylenemez.
Yine de neden her ne olursa olsun ben bu insanlardan tiksiniyorum. Keşke geberip gitseler.
tamam, kimin ne yapacağına karışamayız. kendi sağlıklarına ve ceplerine zarar veriyorlar ama bunların bir de sorumsuz olan türleri var. adam otobüse binecek, son bir defa çekip dumanı içeri üflüyor. Ben onun kokusunu çekmek zorunda mıyım? Bunun en kötü halini askerdeyken içtimalarda yaşadım. Diyaloğu aynen aktarıyorum:
Devrelerim: Çavuşum sigara içebilir miyiz?
Çavuş: için ama yerinizden ayrılmayın. (300 küsür kişi aynı anda sigara yakar)
Ben : içmeyenler ne yapsın?
Çavuş: içmeyenler de içmiyor ne olacak?
Evet. bu sorumsuzluğu yaşadım. 300 kişinin içinde ortalığın duman altı olduğu yerde zehirlenmekten kurtulmak için kenara çekilemedim...
