güney amerika kökenli bi davranış biçimidir. özellikle meksikalıların öğleden sonra ortası delik battaniyelerini kafalarından geçirip, kocaman hasır şapklarını takıp neresi olduğu farketmez sokağın bir yerine oturup sırtını duvara dayayıp yaptığı bi öğle uykusu şeklidir.
Eski Roma'da güneş doğduktan sonraki altıncı saat anlamına gelir. Gün içindeki en sıcak saatleri içerir. Çünkü güneş ışığı tam tepeden, dik olarak dünyaya gelmektedir.
gabriel garcia marquez in neredeyse bütün öykü ve romanlarında bahsettiği "öğle uykusu"...
insanın kitabı okurken kışın ortasında balkona çıkıp "hamak" kurası gelir...
akdenize kıyısı olan sıcak ülkelere mahsus bir öğle uykusu alışkanlığıdır. güney kıyılarda "kaylule" olarak adlandırılır. aynı alışkanlık, meksika gibi yeni dünya ülkelerinde, mevsim şartlarının da müsait olmasıyla, bölgeye göçen ispanyollarca devam ettirilmiştir.
