küçük erkek çocukların çocuksu egolarıyla rekabete dönüştürdükleri eylem. insanlar arasındaki bazı ego mücadelelerinin gereksizliğini çok başarılı bir şekilde vurgulayan deyim.
otobana bakan evimizin balkonundan iftar sonrası sigaramı içerken iki çocuk gördüm. 12-13 yaşlarında iki erkek çocuğu apartmanlarının yanındaki tarlaya yanyana durmuş işiyorlardı. işemeleri bittikten sonra boyu biraz daha uzun olan bir buçuk metre kadar ileri gitti ve 'işte!' dedi; 'ben kazandım.'
daha sonra otobana baktım. birbiri ardına son sürat giden tırlar, kamyonlar, kamyonetler, spor arabalar, aile arabaları.. hepsi birbiriyle sidik yarıştırıcasına sollamaca oynuyordu. hepsinin şoförü de erkekti.
çocukken yaptığımız ve bizi çok eğlendiren yarıştır. hatta daha ileriye işemek için kıçı ileri doğru sert bir hareketle itip durdurmak kaydıyla komik duruma düştüğümüz eylemdir.
uzmanından öğüt: çok fazla sıkışıldığında yapılırsa kıç hareketine gerek kalmadan tartışmasız birinci olunur.
yurtdışında bir kanalda izlediğim;üç adamın yarıştığı kim daha uzağa işeyecek diye bir durumda gerçekleşen.ve kazananın 4 metrenin üzerinde bir uzaklığa işemiş olduğu yarışma türü.
