eşinden hiçbir şekilde şiddet görmeyen kadının erkeği terketmesi ya da aldatması eylemidir.
neden böyle bir kanıya vardığımın sebebiyse yine kadınlardır.
bizde bir süredir ''kadına karşı şiddete hayır'' gibi olayların destekçisiydik. olur muydu? hani çağdaşlaşma aşamasında dayak falan yakışır mıydı?
sonra baktık ki kadınlar dayak atan erkeğin kölesi oluyorlar. bırakamıyorlar. hani bir ara sosyal konumdur, parasızlıktır diye kulp buluyorduk ama sonra gördük ki hali vakti yerinde olan kadınlarda da aynı şey var.
sevgilisinden, kocasından şiddet gören kadın o erkeği bırakamıyor. ona daha da şiddet uygulaması için teşvik ediyor adeta.
öte yandan kadınına fiske bile vurmamış erkek değersiz oluyor. kadın terkediyor hatta daha önce varsa böyle dayak sever sevgilisine dönüyor. şiddet gördükçe daha da seviyor sanki o erkeği. aldatıyor ya da o erkeği. hatta sevgilisi ona acı çektiren, sömüren bir tip oluyor. kocasından cayıyor ama ondan cayamıyor bir türlü.
sonra anladık ki bu şiddete son falan işin hikaye kısmı.
kadınlar dayağı seviyormuş. biz boşu boşuna debelenmişiz. artık bizde şiddet uygulayacağız demek ki.
