kendini inkar eden insandır. Sonuçta, vücuttan çıkan o yağlı, renkli ve kokulu kütle vucudumuzda sindirdiğimiz, öncesinde ağzımızın suyunu akıtan besin maddeleridir. Bu ilişkide bir iki yüzlülük var aslında. Önce yiyebilmek için kırk dereden su getiririz, sonrasında sırtımızı dönecek kadar yabancılaşırız bokumuza. Bu durum diğer bir anlamıyla, istediği kadını elde ettikten sonra onu hemen resetlemeye çalışan metropol piçine benzetilebilir.. Şu söylenebilir belkide :"Bokunu inkar eden bizden değildir."
insanın sıçtıktan sonra bokuna bakmasının nasıl bir sebebi olabilir ki? sıçarsın, çeker sifonu akra gider kanalizasyona ve hikaye biter. ne yani bakıp da gurur mu duyacaksın " ulan ne sıçtım be, kol gibi peh peh!" diye.
ayrıca başlığın içindeki halle alakalı olarak, çok boktan, sözlükte yeri olmaması gereken bir başlık.
