mümkünse bir daha annelikten bahsetmemesi gereken köşe sahibi kişi. çalışan bir anne için tatil, çocuklarıyla vakit geçirmek için fırsattır. ama anlıyoruz ki bu hanım, tatilde o kadar insan içinde bir dadıya gerek duymuş, üstelik dadının işini ihmal ettiğinden bahsediyor. tatil boyunca anne-baba 24 saat birlikte, yanlarında başka arkadaşları da var, çocuklarına bakmak bu kadar zor mu? bu dadı ihtiyacını çocuğa bakamama endişesine bağlıyorum, o yüzden bu kadar zor mu diyorum. eğer sırf arkadaşlarla eğlenmek amaçlıysa bu tatil, dadı da onlar eğlenirken çocuğa baksın diye oradaysa, benim gözümde iyi bir anne değildir sibel hanım. çocuğu ne kadar küçük olursa olsun, bir anne günlük planlarına çocuğunu katmıyorsa, onunla bir şeyler paylaşmak istemiyorsa annelik hakkına daha fazla konuşmamalı. dadı hakkında yazdığı cümlelerden bahsetmek bile istemiyorum, sibel hanımın hayata ve insanlara bakışını öğrenmiş olduk bu şekilde.
tatilde çocuğuyla "biraz" ilgilenmek zorunda kaldığı için dadıyı yerin dibine sokup ondan köleymiş gibi bahseden "anne". bunların benzerleri çok. misal demet şener'le falan röportaj yapıyorlar, diyor ki ben 2 tane daha istiyorum, kocam 5 tane daha istiyor.. e sen çocukları sadece sevmek için kucağına aldığın için * 10 tane olsa ne olur 20 tane olsa ne olur di mi? sonra adı çocuk büyüttük oluyor. sonuç? dadıların elinde büyüyen çocuklar. onlara üzülüyorum ben.
ekranda birçok benzerinin oldugu sonradan görmelerden biridir.
digerleri çok para kazanmak için hala teşhir yaparken kendisi aza kanaat getirip ilk bulduguna kapagı atmıştır.
o meşhur yazısından bugün haberimin olduğu şey*. yazma ve analitik düşünme kabiliyetinin yoksunluğundan dolayı inanılmaz itici bir yazı kaleme almış. üstelik iki cümle ile rahatlıkla anlatabileceği derdini koca bir yazı boyunca hiç anlatamamış. yazısındaki o iğrenç kısımları çıkarttığınızda geriye kocaman bir hiçlik kalıyor. sanırım bu yüzden de iğrençleşiyor. yani yazma kabiliyeti olmadığı için bu tür iğrençliklerle prim yapmaya çalışıyor. bu zamana kadar hiçbir yazısını okumamıştım ama eminim bu tür iğrençlikleri öncesinde de yapmıştır. bu yazısında konuyu kendi bebeği etrafından anlattığı (daha doğrusu anlatamadığı) için de iyice zıvanadan çıkmış.
yazının neresini tutsanız elinizde kalıyor, daha ilk başta 34 metrelik yattan bahsederken ben herhalde kendi yatları değil, bir arkadaşlarının veya kiralık bir yattan bahsediyor ama ifade edememiş diye düşünmüştüm. bir insan kendi malını bu kadar öne çıkarır mı; ayıp denen bişey var, görgüsüzlük denen bişey de var. ama burada yazılanları okuyunca anlıyorum ki kendi yatları imiş. o halde öncelikle kamera değil, kamara deniyor gemide ki odacıklara, bunu bir düzeltelim. sonrasında o 34 metre varya...neyse seviyesine inmeyelim ve bu vesile ile kendisinden kurtulduğumuz için (malum şutlanmış hürriyet'ten) dadısına sonsuz teşekkürlerimizi bildirelim. bu ders olur mu? hiç sanmam, hatta ortalıkla "ben artık çok meşhurum, tüm yazarlar, twitter, sözlükler, internet alemi benden bahsediyor" diyerek kendi elitist yaşam alanında dolandığına emin gibiyim.
iki ayağı üzerinde durabilmek ve konuşabilmenin insan olmaya yetmediğinin açık seçik örneği olan dişi...acı olan bu gibi canlıların üremeleri sonucunda ortaya çıkan ürünlerinde evrim de mesafe katedemeyecek olmalarıdır...fiziksel evrimde insana yaklaşmış ama ruhsal ve kişilik evriminde insanımsı konumunda kalmış bunlar...hoş ne desek boş , anlatabileceklerimiz karşımızda anlayacak kapasitede olan varsa kıymet taşır...
ismine ilk defa bugün rastlayıp anında da soğuduğum kişimsi.
sen bebeğini, hayatındaki en değerli varlığını, (yani o öyle söylüyor) bir dadıya emanet edebiliyorsun. nereye gitti bu kadar övgü, sevgi sözleri. "yok festivalsin rüzgâr" da vıdı vıdı... eh, madem dadıları sevmiyorsun, kendin bakacaksın.
neymiş, dadının kafasını denize sokarmış. sen ondan hiçbir konuda üstün değilsin, ikiniz de insansınız ve ona istediğin gibi davranamazsın. istersen işten çıkarabilirsin o kadar. kafasını da suya falan sokmaya hakkın yok.
dadıda da suç yok değil. işini aksatacak davranışlarda bulunması doğru değil. o da eğlenebilir, dilediğini yapabilir. ama abartmadan, işini aksatmayacak biçimde.
twitter'a location bölümüne hürriyet/istanbul yazacak kadar da sonradan görmüştür. kendini galiba bir yılmaz özdille falan eşit tutmaktadır. yazık köşe yazarlığı bu seviyede ülkemizde.
ilk gordugum yerde, "o bilmem kac metrelik yat bi tarafina girsin" demek istedigim insan musvettesi. iste bunun gibi boceklerin eli 2-3 kurus para gormeye dursun. bir anda ne oldum delisi oluyorlar. ama duyduguma gore gazeteden kovulmus. e iyi olmus. beter olsun.
dadısına anlayış gösteremeyen, bebeğini, hayatındaki en önemli şeyi* bir dadıya emanet etmek ne denli normal bir şey bilinmez ama çocuğuyla ilgilenmemesiyle birlikte bugün tanıyıp anında da soğuduğum kişi.
ölse ağlanmayacak 'insanlar' listesine bir numaradan giriş yapmıştır bugünkü yazısıyla..
canım kardeşim; dadısı için 'o da insan' diyor fakat ben onun için aynı şeyleri söyleyemiycem..
güzelim bende annem çalıştığı için bakıcıyla büyümüşüm.. oha lan! bununla övünülür mü, insan söylemeye utanır. benim annem o dönemde çalışmak mecburiyetinde olmasaydı da beni bakıcılara bıraksaydı, içimden bir şeyler kopardı be.
doğuruyorsun yavrum, dünyaya getiriyorsun onu; o zaman birebir iletişim kuracaksın, sen o çocukla ilgilenip oynayacaksın..
"ben bikinimle denize girdim, dadısı ona baktı nasıl da zenginim yihoho"
insan ol canım, geçtim hepsini, ister bakıcı ol ister mimar ol istersen yazar ol..
o senin bileceğin şey,
lakin; allah seni nedensizce insan suretine yerleştirdiyse.. uyum sağla.
"o da insan tabii"
ıslak odunla döverim lan ben öyle kadını..
iceriksiz bir bayan... birkac sayfalik olmasina ragmen kendisini kitap sanan bir not defteri gibi. bu sözlükten bir dolu yazar ondan daha iyi yazar. istedigi kadar yazi yazsin, türkiye´de bir yerlere gelmek genellikle "torpille" oldugu sürece, böyle vasifsiz sahislarin cok yüksek yerlere ciktigina daha cok sahit oluruz.
seda sayan vasifli mi allasen?...ya da sibel can?...bu da o tayfanin gazetede yazan versiyonu iste... seda sayan yillarca her sabah tv programi yapti. hala da yapiyor bildigim kadariyla...yani... böyle ülkenin böyle de yazari olur. vatandasi ask-i memnu´nun kitabini görünce " aaa dizinin kitabini da basmislaaaaarr..." diyen bir ülkede platon, shakespeare, ne biliim mevlana gibi derin konulara ne hacettir? al iste en basit örnek...burasi...burada hergün "arti manyagi yapilmis" entry leri oku, sibel arna olayini da anlarsin...
bir de medya bal(r)onları sözlükçüleri eleştirirler.otu b.ku eleştiriyorlar diye. sözlükçülerin bir kez daha haklı olduğu ortaya çıktı. kendi gazetelerindeki kibir dağlarını eleştir(e)meyenler onları pohpohlayanlar sözlükçülere bakacaklarına bunlara baksınlar.
insanları sınıflandıran, yaftalayan, gösterişi seven bir kadınmış. Yazar diyemiyorum çünkü "yazar" sıfatını herkes alamaz.
bu sosyetik kadın oğlunun dadısıyla ilgili bir yazı yazmış ki evlere şenlik ! ulusal bir gazetede bu yazı ne arıyor ? hürriyet'in bir genel yayın yönetmeni, cumartesi ekinin editörü, sorumlusu yok mu ? yokmuş sanırım ya da varmış o kişi bu gazeteyi "sosyetik kadınların" okuduğunu düşünmüş.
Yazıyı sabırla okudum. Okumayanlar için özet :
Yazısında; dadı olarak nitelendirdiği çalışanını aşağılamış, tatilini ballandıra ballandıra anlatmış (geminin özelliğine kadar), çocuğundan sıkça bahsetmiş (kendisinin deyimiyle anne çocuk yazarı olmuş onun için herhalde), sonunda tüm dadılara gözdağı vermiş.
bu arada Cüneyt özdemir bu konuya fazlasıyla tepki gösterdi. umarım ses getirir bu tepkiler.
ayrıca bu tepkilere "ulusal gazete" ne tepki verecek çok merak ediyorum !
ilgili yazısında olaya 34 metreden giriş yaparak kayığı vede insanlara bakış açısını göz önüne sermiş yazar bozuntusudur.
çocuğuna baksın diye işe aldığın insan, kölen veya robotun değil !!
anlatımına göre bir tarafını kaldırıp çocuğuyla bile ilgilenmiyor, iş başkasına gelince tutabilene aşkolsun.
ne diyeyim, zihniyetine ve arkadaş çevrene kafam girsin.
