fazla iyi bir film. sonu ise insanın geçmişte aldığı yaraların bazen iyileşmeyeceğini gösteren içinde gerilim barındıran psikolojik bir eser. ama psikolojimi sikti söyleyeyim. önerene saygılar.
kafanızı allak bullak edicek psikolojik gerilim filmi.
--spoiler--
aga film başlıyor, ilk çeyreğine kadar her şey tamam diyorsun bunda ne var amk normal film. sonra bunlar mezarlığa gidiyor, fırtına bastırıyor bunun elemanı alıyor bunu çekiyor kuytu bi yere yağmur dinsin de çıkalım diye, orda muhabbet ediyolar. muhabbette elemanı buna "ya seni buraya kasıtlı olarak getirdilerse? yalandan bi haber uydurup bizi sikiceklerse?" diyor. burası ilk kopma anı. bekliyorsun ki adamlar gelsin, bunları tarasın film bitsin. yok olmuyor.
ikinci kopma anı ise mağaradaki kadının "hiç onların bir şeyini yedin içtin mi? en azından kendi sigarandan iç" demesiyle bi siktir oluyorsun. felçten falan bahsediyor, bu sefer insan bekliyor ki hastane müdürünü bu çocuğu alsın karşısına ölürken kahkaha atsın puro içsin viski içsin. yok öyle de olmuyor.
üç ve sonuncusu zaten deniz feneri olayı. öyle mal gibi kaldım yemin ediyorum. filmi baştan sorguladım. dedim neydik, ne yapacaktık, ne olduk, nereye gidiyoruz biz ne olduk amk.
''Şeytan diyor bul şunun senaristini yönetmenini falan topla bi' yere, tehdit ede ede filmi herkesin anlayabileceği şekilde anlattır diye ama neyse.'' dedirten filmdir.
--spoiler--
ozellıkle o ısımlerle yapılan kelıme oyunlarını ayrıca saygıyla ızlemıstım. Sonu ayrı bır muhtesemlık abıdesıydı zaten.oyunculuklar saheser. Ama tüm bunlar olurken Dı caprıo yıne oskarı alamamıstı tabı.
--spoiler--
filmin senaristi mi, yönetmeni mi, her neyse, filmin sonunu seyircilere bırakıyorum demiştir. Kısaca filmin sonu bir soru işareti. Ama psikolojik bir film olarak en sevdiğim filmlerin başında gelir.
Filmin sonunda fenerde gerçekten güzel bir ameliyat yapiyorlar. Ama bu herkesin sandığı cerrahi bir amaliyat değil. Anlamak için izleyen anlamıştır zaten.
