yalçın doğan'ın bugünkü yazısında gündeme getirdiği mezar taşıdır. üzerinde,
good frend of lesvs sake forbeare
to digg to dvst encloased heare
bleste be man spares thes stones
and cvrst be he moves my bones
yazmaktadır. 16. yy ingilizcesi eğitimi almış uzmanlar dışında günümüz ingilizleri ne yazdığını anlayamaz ve de anlamamayı dert etmez. hele ki o günün diline dönmeyi hiç düşünmez.
hele bir de 14.yy'da yazılan canterbury masallarında kullanılan ingilizce var ki onu anlamak hepten zor:
a daggere hangynge on a laas hadde he
aboute his nekke, under his arm adoun.
the hoote somer hadde maad his heve al broun;
if that he faught and hadde the hyer hond,
by water he sente hem hoom to every lond.
bakın şu işe ki tarihine saygısız ingilizler her ingilizin bunları anlamamasını da dert etmiyor!...
bizde ise her türk pir sultan'ın 16.yy'da yazdığı şu şiiri anlar:
ama şunu anlamaması nedense kimilerine pek bir dert olur:
Hâb-ı gafletden olan bîdâr olanda rûz-ı haşr Eşk-i hasretden tökende dîde-i bîdâra su
Umduğum oldur ki rûz-ı haşr mahrûm olmayam Çeşm-i vaslun vire men teşne-i dîdâra su
