gençlerin para uğruna katledilmediği, işçinin çiftçinin hakkının yenmediği, yeşilin mavinin talan edilmediği, bilimin ve sanatın engellenmediği bir ülke istemiştik. açık cezaevi gibi sadece hayatta olmanın serbest olduğu bir yerde ruhumuzu infaz etmelerine karşı çıkmıştık. görünüşün, inançların ve hayallerin tümü iç içe yaşasın istemiştik. rahat rahat konuşabilmek, sevinebilmek, üzülebilmek istemiştik. zorbalık olmasın, gül gibi geçinelim dedik; ama dinletemedik... sırf para ve koltuk uğruna sattınız geleceğimizi, eğdiniz boyunlarınızı. sarayın etrafına hendekler kazdınız ve içine kanlarımızı akıttınız. ama unutmayın; kötüler her zaman daha ağır kaybederler!
