italo calvino eseridir.
birbirinden bağımsız bir grup insan, geceyarısı ormanda kaybolur ve ormanda bulunan şatoya sığınır. fark ederler ki, orman hepsinin konuşma yetisi kullanamamasına sebep olmuştur. onlar da hayat hikayelerini, şato sahibinin sağladığı tarot kartlarıyla anlatmaya başlarlar.
anlatıcılar kendi kartlarını önceki dizilimi bozmadan dizdikleri için, bu yazgılar mutlaka bir yerde kesişmektedir. işte bu kesişme, kitabı "bağımsız öyküler kitabı" olmaktan kurtarır fakat yine de belirgin bir girişi gelişmesi sonucu olmayan bir kitaptır bu. roman değil, hikaye kitabı da değil, ismiyle müsemma, kesişen yazgılar şatosudur.
altı üstü bir tarot kartındaki ufacık resimlerden ne kadar da çok sonuç çıkarılabiliyormuş, şaşkınlığa götürür sizi.
bir amaca ulaşmak için, bir çok seçenek sunabilrisiniz kendinize. bu seçeneklerden bir kaçı sizi amacınıza ulaştıracak olanlardır. mühim olan ise, doğru seçimin ne olduğudur. sonrasında ise;
öyle ya da böyle, amaca giden ve koyulduğunuz yol artık sizin seçimizdir. diğerlerini egale edip o yola çıktıysanız, yol boyunca seçimizin nedenlerini değil, yol üzerinde karşılaşacağınız zorlukları düşünmelisiniz. ancak bu sayede yolu tamamlayabilirsiniz.
işte yola çıkmış ilerlerken, ayağınızın takılması her an olasıdır ve her düşme hamlesi bir hikayeye tekabül eder. her hikaye ise bir başkasına. düşmeye olan eğiliminiz ise seçiminizi irdelemekle olur. gözü hep arkada olanın atacağı adımlar ne kadar sağlam gibi görünse de zemin sizin güvenemeyeceğiniz ormandaki kurttur. ve kurt sizi yiyebilir.
dedim ki, yola çıktıysan arkana bakma. yola bak. seni istediğin yere götürsün.
pm: italo calvino eseri değildir. olduğu söylenen eserin aslı için;