türk filmlerine bile zaman zaman konu olmuş mevsimlik ırgatların post-modern versiyonudur.
ırgatlar tarlada bağda bahçede mevsimlik çalışarak helal alın terleri ile kış için para biriktirirler.mevsimin bitmesiyle memleketlerine geri dönerler.
sezonluk elemanlar ise nispeten daha iyi koşullarda çalışırlar sigortları bir şekilde yatırılır.bunlar işe girdiklerinde sanki hiç çıkmayacakmış gibi sevinirler harcamalrı da bu doğrultu da olduğundan sezon bitiminde yaşadıkları hayal kırıklığı kelimelerle tarif edilemez.
her ikisi de aynı mantıkla işe alınmıştır.
mevsimlik ırgatlar mevsim biterken kazandığı paranın gururu ile kışa daha güvende girmeye hazırlanırken sezonluk eleman depresif bir ruh haliyle baş başa kalmıştır.
işin özünde mevsimlik ırgatla sezonluk eleman arasında hiçbir fark yoktur.
