aynı durumun kebapçı, dürümcü, dönercilerin için de geçerli olduğu durumdur.
şimdiye kadar hiç normal istanbul aksanı ile bağıran satıcı-dürümcü görmedim şahsen.
örn:
-bıyröööön, bıyrööön...(buyrun demeye çalışıyor)
+ıscak ıscak poççaaaa(sıcak poğaça demeye çalışıyor)
-üççilo beççüze(üç kilo beş yüze demeye çalışıyor)
+ssskiciiii(eskici demeye çalışıyor ama küfür edip etmediği meçhul)
velhasıl: nasıl ki doktor yazısını okumak zorsa; bunları anlamak da bir hayli zordur.
boğcağlaaaaaaaaarr sozunu duydugumda ilk 1 sene hep bohcaci sanmistim, sonra bir gun yine duydum ve dusundum "oolm ne isi var bohcacinin sizin sokakta, hem bohcaci mi kalmis artik." dedim kendime, hemen balkona ciktim ve 1 sene sonra gercegi ogrendim. bagiran kisi seyyar bir poğaçacıymış. hep gulerim hatirlayip.*
geçenlerde eminönünde çakmak satan bi amcaya rastladım konuşma şu şekilde ;
amca : merhaba evladım almak ister misin ?
ben : ee-evet ,tabi , şeyy , hı :S
amca : bak evladım çakmaklar şu kadar bu bu kadar v.s v.s
ben : amcacım senin asıl mesleğin ne , ne kadar güzel bir türkçeniz var böyle .
amca : emekli öğretmenim evladım .
ben : peki :/
isviçreli bilim adamlarının yaptıkları araştırmalara göre buna sebep olan şey söyledikleri son hecenin git gide tuhaflaşması. eskiciyeaa, çiçekçiyeaaa, simit viyaarrr, abla selpak bi milyeayyn vs.. son hecenin değişmesi şöyle oluyor. "çiçekçii, çiçekçee, çiçekçeaa, çiçekçeyaa. çiçekçeyeah, peace up! a town down! yeah yeah yeah." ve bu konuşma günlük yaşamlarına da bulaşmış durumda. bilim adamları acilen terapiye ihtiyaç duyduklarını yoksa gün geçtikçe daha kötü bir duruma geleceklerini söylüyor. bu son hecelerdeki değişimin diğer hecelere sıçraması durumunda hiç kimseyle anlaşamayacaklarını ve bu durumun onları toplum içinde yalnızlığa iteceğini söylüyorlar.
