60-70'lerde aynı seyyar simitçiler gibi, seyyar lahmacuncular vardı. her mahallede görmek mümkündü. lahmacuncu gelince mahallenin çocukları kuyruk olurdu. sihhi olmadığı gerekçesiyle, 80'lerde yasaklandı.
Babaeski'deki evimizin önünden geçerdi seyyar lahmacuncu. ara sıra annem satıcıyı çevirir iki tane lahmacun alırdı.. ha bir de seyyar satılan bumbar dolması..
olmayan midene sokayım dediğim hede. günümüzde 5 yıldızlı otel mutfaklarında bile neler dönerken, sen sokak arasında lahmacun satan bu barzoya güveniyosan beyninde yok demektir. Daha başka bişey söylemeye gerek dahi yok.net.
98 doğumlu y kuşağı mensubu biri olarak gayet net hatırladığım dönemdir. kendimi şanslı hissetmiyorum o üst üste beklemekten hamurlaşmış lahmacunları romantize edemeyeceğim üzgünüm.
küçüklük yıllarımızda mahallede volta atan ve lakabı "kedici" olan esnaf abilerimizdir. lahmacunun ucuzluğundan lakapları kedici idi. vallahi ne etidir bilmem ama okuldan geldikten sonra akşam hava kararana kadar top peşinde koşup yorgunluğu bu abilerin sattığı ve iki tanesini iç içe sarınca ağaç dalı ebatlarına gelen lahmacunlar ile gidermek gibisi yoktu. yanına tabi bakkaldan alınan buz gibi gazoz.
80'lerden güzel bir anıdır. Tabi o zamanlar lahmacun da lahmacundu yani. Malzemesi gerçek, bol, taze. Eyyy be ne yıllardı. Mis gibi koku yayılırdı kahvehaneye gelince veya okul civarında maç sonu tıkınmalarında.
sokak lahmacunu dedigimiz bu lahmacunu bizim memlekette bolca bulursunuz. inanmazsin sehir disina ilk cikildiginda ozlenenler arasindadir. hem hijyen de ne ki amma steril cocuklarmissiniz zuppe misiniz lan bunu yiyen ölmüyor yemeyen mikrobu bilmediginden ota boka hastalaniyor. bulursaniz yiyin.
