Kararlı bir biçimde, Ben artık sevmek istemiyorum, 'kimseyi sevmeyeceğim' demenin kişiyi sevme tehlikesinden kurtarmaya yetip yetmeyeceği meselesidir.
Bence kararlılık anahtar kelime. Kişi kendini sevginin bir ihtiyaç olmadığına ikna ederse, sevilme beklentisinin ve/veya sevilme beklentisiyle kıvranan kişiyi sevmenin esasında güzel değil sevimsiz bir şey olduğunu düşünürse, yoğun bir duygusal alış verişin olduğu bir ilişkiden kendini men edebilir inancındayım.
Ama bizim gibi toplumlarda bilirsiniz sevgi yüceltilir. Fazladan değer verilir abartılmiş sevgilere. Örnek teşkil edersiniz.
Neden bu kadar seviliyor öyleyse bizim toplumumuzda aşk şairleri, hikayesi aşk üzerine olan filmler, kitaplar... konusu aşk olan şarkıların bu kadar fazla olması neden?
Her şeye rağmen sevginin açıyız. Her yerde aşk varken ve aşk konulu ürünleri, eserleri severek tüketirken açlığımızı daha da büyütmüyor muyuz?
Sanırım seneca idi bir ömrüm daha olsa, çok uzun bir ömrüm olsa bile yine de aşk şairlerini okumazdım der.
Bu onları faydasız olarak düşünmekten kaynaklı sanırım. hatta fayda yerine insanı gerçeğin dışındaki bir dünyanın içine çektiği için zararlı görülmüştür.
O nedenle sevmek bir gönüllülüktür. isteğe dayanır kanaati hakim bende de. Siz hangi yönde ilerlemek isterseniz Aşkın kıymeti o ölçüde eksilir veya artar.
bizim toplumumuz ise aşkın kıymetini arttırmak isteyenlerin tarafında gitmeyi tercih ediyor. Çünkü bundan hoşlanıyoruz.
sevmemek insanın elindemidir bilmem de umursamamayı kalbimi duymamazlıktan gelmeyi başarabiliyorum seviyormuyum seviyorum ama durdurabiliyormuyum elbette ki durdura biliyorum ancak çoğu insan aşka mani olamaz.
