Ne güzel anlatmış bir kadının gözünden aşktan vazgeçişi. Daha güzel nasıl anlatılırdı bilemiyorum.
Frida'dan Diego'ya - Sevmekten Ne Zaman Vazgeçtim?
Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.
Her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.
Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.
Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.
Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden "sen" olduğun için vazgeçtim.
Bencil olduğun için vazgeçtim.
Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgecmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.
Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.
Bu yüzden ben de senden vazgeçtim.
Çocukken dense yeridir. Masumiyetini kaybetti sonra herkes. Ama ben hala o çocuğum. Hiç vazgeçmedim sevmekten. Hep sevdim. içim rahat bu yüzden. Kalbimi de fazlasıyla siktiler; ama olsun. Ben doğru bildiğim şeyi yaptım. sevdim. Yine seviyorum. O yemyeşil, büyümüş kadın gözlerinin içine baka baka seviyorum. Niye biliyor musun? Sende, kimsede görmediğim o çocuğu gördüğüm için.
Her seyin herkesin yapmacik oldugunu anlayinca vazgectim ben sevmekten. Kimse kimseyi gercek anlamda dusunmezken sadece yalnizlik korkularindan dolayi dusunuyomus gibi yapinca vazgectim.keske aci olsa da durust ve dogru olabilseydiniz.
