sevmek daha zor. öyle böyle değil ama, yürek için sevmek. şimdilerde herkes seviyorum diyor ya yüzünü, ya parasını. işte bu anda öyle ulaşılmaz bir şey ki gerçek sevgi. mecnun gibi dağa düşüp, kerem gibi yanmayı gerektirecek sevgi.
söyle anlatır insan bu acılı durumu ; seversin , asık olursun da bunda bi sorun yok . fakat gerisini düsünen var mı ? yok .bu ask bitecektir elbet . ne demiş oğuzhan koç ; her ask bir gün biter ... biter biter de tripler baslar .. onu unutacağım , onu unutacağım ... unutmak için neyi secersiniz ? duruma bağlı . hayata gülümsemek gerek ama değil mi ? ama bunu secmeyi değil unutmayı secersiniz . sevmek mi zor unutmak mı derseniz de her ikisi de cok ama cok zor
bir insanı her huyuyla, her özelliğiyle benimsemek; başkasında kötü gelen özelliklerini bile sırf ona ait diye sevebilmektir zor olan.
kimse unutulmaz oysa, sadece sevmekten vazgeçilir ancak geçmişinizdeki varlığıyla durur orada. sevmekten vazgeçemediyseniz işte o zaman o varlık sizi rahatsız eder.
Bir insanı 1 haftalık 1 aylık 2 aylık bir zamanda sevebilir insan. Sevdikten sonra sevmek zor gelir sevmek yorar çünkü insanı. Unutmak ise başlıbaşına bir olaydır unutamaz bir insan unuttum derse yalan olur unuttum demek bir kez daha hatırlamaktır aslında. Unutmak değil de hatırlamamak mükündür. insan hatırlamaz zaten belli bir zamandan sonra ilerde bu acılara gülerek bakacaktır insan 1 ay veya 1 yıl acı çekersin sonra aklına bile gelmez.
bazen cevabı "her ikisi de" olan soru cümlesi. zordur sevmek; bir başkasını hayatına alıp, onu en değerli yapmak,kendinden çok onu düşünmek ve bir anlamda onun için kendinden geçmek.sonrasında ondan ebediyen vazgeçmek, baktığın her yerde, herkeste onu görmek ve bir yanın eksik, yarım hayata devam etmek.
kesinlikle arada kalmak...
bazen ne gidebiliyor ne de kalabiliyor insan...elleri ayakları bağlanmışcasına, kıpırdamamacasına... en kötüsü de bu işte. bedenen başka yerde ruhen başka yerde bulunmak, bölünmek ve parçalara ayrılmak ve tekrar asla bütünleşemeyeceğini bilmek.
