ümit yaşar oğuzcan bu sorunsala en güzel bakış açısını getirmiş, olayı bitirmiştir. şöyle ki;
sevmekle sevilmek ayrı şeyler. sevilmeyi çoğaltmak, ona bir başka şekil vermek, daha da yoğunlaştırmak onu elimizde değil. oysa ki sevgimizi dilediğimiz gibi yoğurabilir, dilediğimiz şekli verebiliriz ona. derinlikse derinlik, yükseklikse yükseklik, genişlikse genişlik. sevmekle gücümüz var, irademiz, aklımız var. biz varız sevmekte. sevmek, yaratmaktır bir bakıma, sevilmekse, yaratılmak...
sevmenin de sevilmenin de ayrı bir hazzı, güzelliği var. ikisinin birlikte olduğu durumlar tadından yenmez ama söz konusu bir seçimse sevmek daha ağır basar. neticede herkes kendi duygularını daha çok önemser.
