'daha derinlere inip motivasyonlarınızın kaynağını bulun! hiç kimsenin bir şeyi sırf başka birisi için yapmadığını göreceksiniz. insanın bütün eylemleri kendine yöneliktir, bütün hizmetleri kendine hizmettir, bütün sevgisi kendini sevmesindendir.' nietzsche
oldugundan karsınızdakini sevmek zaten kendinize olan sevginizdir.baslık söyle oluyor yani;sevmek mi guzel sevmek mi sorunsali..*
eğer erkeksen senin için sevmek önemlidir sevilmek değil, zira ülkemizdeki erkeklerin çoğu platonik takılırlar. ama kızlar için sevilmek daha önemlidir çünkü genelde kızlar kendilerini köpek gibi seven insanlar tarafından sevildikleri takdirde severler...
sevilmek için sevenler, sevdiklerini çok çabuk unutup gidebilenlerdir...
buna ilkokulda türkçe öğretmenimin verdiği cevap-ki ben de katılıyorum- hala aklımda: sevmek daha güzeldir çünkü sevdiğinden emin olabilirsin ama sevildiğinden hiç bir zaman tam olarak emin olamazsın.
ben duygusunun ön planda olduğu insanlar için genelde sevilmek,ama tüm biraradalıkları(acı,tatlı) kabul etmiş birey için sevmek daha önemli bir eylemdir..
sevmek güzel sevilmek ondanda güzel zincirleme çözümselidir.
4 yıllık platonik bir yazar olarak izlenimim bu yöndedir, sevmek insanoğlunun yaşam kaynağıdır, keza sevdiği ona yaşamasi için gereken kinetik enerjiyi sağlar(her ne kadar haberi olmasada).
sevilmek ondanda güzel bir duygu olduğunu ileri sürsem de bugüne kadar sevilmediğim için kendime bile inandirici gelmedi..
çokça sevilmiş duyarli yazarlari bu konudaki görüşlerini almak için klavye başına bekliyoruz.. **
ikisininde kendine göre güzellikleri olan aslında sorun olmayan durum.bir sevmenin insanı olgunlaştırması var, bir de sevilmenin egoyu okşaması vardır.
Sevmek ve karşılığını almak en güzelidir ancak karşılıksız sevmenin de olumlu bir yanı insanı olgunlaştırması; kendisinin dünyanın merkezi olmadığını keşfettirmesidir.
sevgiyi öğretebilmek... (ne kadar öğretilebiliyorsa) esas olan; yürekte yeşertip meyve vermesi. Böylece ne sevenin ne de sevilenin kaybolması; sevenle sevilenin birbirini kendilerinde bulmuş olması ve o zaman sonsuza dek ayrılmamak...
bazen bir sığınak ararken durulmaz fırtınaların içinde bulduğunda insan kendini ve kendinin sakini olmak isterken; sevilenin de evrenin sakini olmak isteyişi, sevenin ise olmayacak bir barışı arıyor olması. oysa sevilen tüm kötülüklerle savaşmak isterken seven küçücük bir çocuk. sevilen, küçükken çok büyümüş; Seven dünyadan kopup yıldızlara ulaşmak isterken; sevilen yeryüzüne karşı sorumlu tutarken kendini, seven bir ağacın gölgesine sığınıp yaşamak isterken; sevilen ülkesini ararken; Yolları aydınlık, insanları ümitli ve huzur dolu olan bir ülke. seven kaybolmak istiyor ama sevilen diyor ki; "ben seni kaybetmek istemiyorum." seven susuyor... sevilen haykırıyor "Kalbim paylaşılamayacak kadar senindir. Seninle bile. (Ama bilmiyorum sen bu kadar bende misin ? )"
sevginin varliğı ne kadar güzelse, insanın kendisini mutlu hissetmesini sağliyorsa sevmek de sevilmek de olacaktır hayatımızda. kimimiz seveceğiz kimimiz sevilecek... kimimiz ağlayacağız gecelerce kimimiz sevinç çiğlıkları atacağız defalarca... en zor tarafı da bu olsa gerek; sevmek mi sevilmek mi? hangisi daha az acı verir insana ?
Sevgiyi görmek ya da göstermek; önemli olan her ikisinin de değerini bilmek; önemli olan yüreğimizdeki sevginin gücünün farkına varmak; hayat boyu öğrenebileceğimiz en önemli şey; sevmek ve karşılığında sevilmek olduğudur.
sevilmek güzeldir, eğer sizi sevenleri seviyorsanız.
sevmek güzeldir, eğer karşılıksız seviyorsanız.
hem sevmek hem sevilmek güzeldir, mesafeler girmemişse aranıza..
öncelikle lütfen (bkz: her bokun sorunsal olması)
arkadaşım *** sorunsal falan değildir o! cevabını bulduğunda bir şeyi değiştirmeyecekse 'soru(n)' niteliği de taşımaz. zira sevdiğinle birlikte olma ya da seni sevenle birlikte olma durumuna sen karar veremezsin. olmayınca olmaz yani. hayat sana bir şeyler sunar, sen seçiyor'muş gibi' yaparsın ve dünya dönmeye devam eder! budur!
