orhan gencebay dan bir alıntı yaparak cevaplıyorum. sevmek ve sevilmek aynı olduğu zaman güzeldir:
-gönül istiyor ki sevip sevilirken bir mucize olsa zaman dursa.
neşet ertaş'ın sözlerini akla getiren sorunsaldır. gel sevelim, sevileni seveni sevgisiz suratlar gülmüyor, nice gördüm dizlerini döveni giden ömür geri gelmiyor.
sevilmeye gerek yoktur, hatta sevilmek kötüdür. aşkın en güzeli sevmeyeni sevmektir. çünkü sevilince birlikte olmak kaçınılmaz olur. bu durumda da ne sevdiğini ne sevildiğini hissedersin, aşkın büyüsü bozulmuş, alışkanlık haline gelmiştir.
