Tüm insanları ayırt etmeden sevmek için bir nedenimiz var olmalı da.
Mesela ben senin varlığınla benim ve soğuktan üşümüyorsam karnım doyuyorsa senin sayende belki. Düşünsene sen olmadan ben olabilir miydim ya da kendime ben diyebilir miydim? Bana beni öğrettiğin için sevmeliyim seni!
Yenme ve yenilme hazzını bana yaşatan sensin. Bilyelerini üttüğümde tattığım mutluluğu bana yaşatan sen! Sensiz başa vurduğumda seni hatırlardım işte o hüzünsün sen. Şimdi ne kadar ayrılsak da birbirimizden belli olmaz bakarsın bir daha görüşürüz belki de tek kale maç oynadığımız top sahasında yine çocukluğun mutluluğunu koklarız beraber eski demleri yad ederiz.
Sevmek için bir nedenim var tüm insanları bu ölümlü dünyada ve bir arzum var kalp kırmadan yaşamak hayatı. Sen ben ötekiler geçip giden bir zamanda zavallı varlıklarız ve kuvvetimiz kalbimizde. Ne kadar güçlü olsa da pazularımız ruhumuz kırılgan suyun sesinden kırılacak kadar. Biliyorum sensiz bir hiçim ben. Sen benim yaşamımsın. Sen bensin aslında hırsımla kudretimle sen bensin ve ben seni seviyorum.
