ne yazıkki serdar ortaçın bütün şarkılarını neredeyse ezbere biliyorum. çok utanılıcak bir şey ama yapıcak bişey yok. zaten antalyada ezbere bilmeyen yoktur herhalde. lan sokağa çıkıp bi çarşıya gidiyim diyosun heryerde "seni atacağım poşete yazık" falan. sonra radyoyu açarsın heryerde serdar ortaç. zorla serdar ortaç dinletiyolar adama.amerikanın oyunları hocam işte bunlar.
maleesef mutlaka başına gelip bu duruma sinir olan insandır. bir taş attım pencereye tıh dedi, anası çıktı kızım evde yok dedi vayy vayy..
(bkz: ezbere biliyorum lanet olsun)
(bkz: demet akalın)
önemli bir sınavdayken kafanızın içinde dönüp durması daha fenadır.susturmaya çalışırsın susmaz iyice bi söversin şarkıya da şarkıcıya da şarkıyı yazana da ezberlemene neden olanlara da.
Serdar Ortaç şarkılarında sıkça rastlanan durumdur. Yapacak birşey yoktur. Bir de o şarkıyı duyunca öyle bir söyleme isteği gelir ki karşı koyabilene aşk olsundur.
murphy yasalarına uyar, istemediğiniz ve sevmediğiniz şarkı her daim karşınıza çıkar ve sürekli dinlemek zorunda kalırsınız. bu yüzden bu tip insanlar da kolayca ezberler nefret ettiği şarkıları.
etrafınızdaki insanların dinlemesi, radyolarda, televizyonlarda, sokaklarda çalması ile sizin de duyarak beyninize kazınması durumudur. Mırıldandığımı bilirim bazen...
