hani bir laf var ya son yıllarda sıkça duyuyoruz, "sevişmek de yemek yemek kadar doğaldır"
bu lafa itirazım yok, e o zaman sevmeden sevişmek de doğal olmalı. neden?
yemek yiyoruz değil mi, bu yemeği kendimizle yahut sevmediğimiz biriyle yediğimizde pek şey hissetmezken sevgili ile yediğimizde mutlu oluyoruz değil mi, o vakit sevgili ile sevişmek sevişmenin verdiği hazza ekstra değerler katmaktan ibarettir, sevmediğinizle de gayet sevişebilirsiniz.
şebnem ferah'ın "sevişmek sevmekden gelir inanmışım" tezini bozan bir anlama gelen szcükler bütünü. yapısal olarak incelediğimizde sev-iş-mek olarak eklere ayırabiliriz. yani sevişmek kelimesinin kökü sev'dir.