kendinin değerini bilemeyen ve bu yüzden kendine kırgın bir bünyenin, kendi kendine veremediği sevgiyi başkasından bulma arzusudur.
birinin kendisine verdiği değerle anca kendi değerini anlayabilip, kendinden daha çok önemsediği dış dünya insanlarına, bir kez daha verdiği önemi gösterendir.
sevildikçe gözleri güler, kimse yüreklerini okşamadıkça kendi bünyelerindeki mutlulukları yok eder onlar birer birer..
aklı olanın istememesi gereken olgudur, sevilmek ne kadar güzel bir duygu ise sevmemek ya da sevememek o denli kötü hissettiren bi duygudur, ama yok benim için farketmez ben istediklerimi yaptırırım yoluma bakarım diyorsa kişi vah sevenin haline.
ego tatmin etmek için insanların maneviyatını içten içten sömürmek istemektir.
ne kadar üzülürsen üzül, tüm ilişkilerinde yıpranmış, küskün, kırgın ol; incinmemek için sevmek isteme... tamam, diyelim ki tüm beğendiklerin sevdi seni. ama sevilmek tek başına asla yetmez ki! sevmenin tadını nasıl alacaksın? sadece seviliyorum diye girdiğin bir ilişki egonu tatmin etse de asla mutlu etmez. çünkü sevmediğin birine katlanamazsın...
