sıradan bir gün düşünün, sabah kahvaltı sonrasında sevişiyorsunuz, sonra bir takım işler için birlikte dışarı çıkıyorsunuz. asansörden inerken bile bi yeltenme dürtüsü oluyor içinizde.
gittiğiniz yerde yalnız kaldığınızda yine aynı şeyler geçmiyor mu?
acaba eve ne zaman dönerim de yine yaparız diye düşünceler,
hele ki sevişmeye yeni başlayanlar için en ufak fırsatı orgazma çevirme fikirleri gelmez mi hiç akıllarına.
ama nereye kadar gider böyle. bu da bi bünye sonuçta.
her gün pilav olmaz kanka.
bıkkınlık işte o an geliverir. ya da partnerinize. zaten partnere gelmesi daha da bıktırır bi yerde. azgınlığın doruğunda beklerken altında bir sümsük köpek misali gibi mızmızlanmalar.
sonuç olarak sevişirken bıkılabiliyor ama. zaman işte.*
sürekli dişi bir alman kurdu ile sevişiyorsanız başınıza gelebilecek gına. ne bileyim insan farklılık arıyor bir raddeden sonra. ne bileyim bi rotvaylır olsun, bi pitbul olsun, bi dalmaçyalı olsun, bi kangal olmasın... değişik heyecanlar tatmak istiyor.
