şimdi efendim böyle bir durum vardır gerçekten.ezelden beri ne derler; "fransızca çok kibar, çok şehvet dolu bir lisan".bi'konuşsun biri yanınızda direk vereniz gelir.o derece yani.tabi aynı şeyi almanca için de geçerli: "çok kaba, beter bir lisan".şimdi bu iki lisanı da konuşabilen bir türk erkeği de bu tanıma cuk diye oturur.güzel bir ilkbahar akşamı sevişirken, sen ben gibi "yat, aç şimdi bacağını, ahhh,, ohh" diye bağıracak hali yok ya. "je t'aime chéri, Je désire" diyecek tabiki fransız öpücüğünü kondururken.işler ters gidince de tabi hemen alman taklidi yapar bu koca.öfkesini türkçe belirtemeyeceği için almanca yetişir bu sefer imdadına: "ich hasse dich, verdammen".gerçi hiçbirşey "senin g.tünü keserim"in yerini tutmaz ama olsun.
