bir kısmı ahmet erhan'ın bir şiirinden oluşan şarkı. yok, bu sefer apartmamış*, not düşmüş. ama ahmet erhan'ın hangi şiiri ve hangi kısımların olduğu belirsiz. tahminen:
şu dağılgan yüreğimi, şu köpüklere imrenen
yüreğimi bir gün yollara atarsam
bir gün nehir yataklarına dolarsam, korkarım
suyumun çoğu senden yana akacak
dünyanın ölümünü gördüm, suyun, toprağın
en yakın dostlarımın birer birer
vakitsiz açan çiçeklerin, vakitli doğan çocukların
ölümünü gördüm, ama kimse
inandıramaz beni öldüğüne sevgilerin
kısmı ahmet erhan'ındır. paspaslı, gümüş anahtarlı ve sevişmeli finalse -eğer bu adamı yanlış tanımadıysam- teoman'ındır. ha, tersi çıkarsa, teoman gözümde büyür, o ayrı bi mesele.
ek: öylesine bir tahminde bulunayım dedikten sonra internette bir tarayayım dedim şu cümleleri. ahmet erhan'ın gülşiir adlı şiiriymiş. ahmet erhan'ı hiç bilmezdim ama şu güzel cümlelerden dolayı kendisine olan ilgim artmıştır. o kadar ölüm de görse sevgilerin öldüğüne inandırılamayan bir insan. teoman sevişsin dursun...
şu dağılgan yüreğimi, şu köpüklere imrenen
yüreğimi bir gün yollara atarsam
bir gün nehir yataklarına dolarsam, korkarım
suyumun çoğu senden yana akacak
dünyanın ölümünü gördüm, suyun, toprağın
en yakın dostlarımın birer birer
vakitsiz açan çiçeklerin, vakitli doğan çocukların
ölümünü gördüm, ama kimse
inandıramaz beni öldüğüne sevgilerin
sanki bir kız hep yürürdü yollarda
evimin önünde ayağını silerdi paspasa
kapımı açardı gümüş bir anahtarla
sanki hep gelirdi
sevişirdik bazen
benimse ellerim titrerdi, anının aklığından
saçlarına doğru titrerdi
şimdi kağıtların üstünde gidip gelen ellerim
titremez artık, yolunu bilir şimdi
dünyanın ölümünü gördüm, suyun toprağın
en yakın dostlarımın birer birer
vakitsiz açan çiçeklerin, vakitli doğan çocukların
ölümünü gördüm, ama kimse
inandıramaz beni öldüğüne sevgilerin
sanki bir kız hep yürürdü yollarda
evimin önünde ayağını silerdi paspasa
kapımı açardı gümüş bir anahtarla
sanki hep gelirdi, sevişirdik bazen
